สัพเพเหระธรรม - ฉบับที่ ๑๘๙

ความสุข…อยู่ตรงนี้

ปนัดดา ธรรมพาสุข

นิยามของ “ความสุข” สำหรับแต่ละคนนั้นล้วนแตกต่างกัน

“ความสุข” สำหรับเศรษฐีร้อยล้านนั้นอาจจะเป็นความพยายามไขว่คว้าให้มีเงินเป็นพันล้าน หมื่นล้าน
หรือมากขึ้นหลายเท่าตัว ฯลฯ

“ความสุข” สำหรับคนง่ายๆ นั้นอาจเป็นแค่การได้มีอาหารกินครบทั้งสามมื้อ มีเงินติดกระเป๋านิดหน่อย หาเงินวันต่อวัน

“ความสุข” สำหรับนักเรียนชั้น ป.6 นั้นอาจจะเป็นความโชคดีที่สอบเลื่อนชั้นขึ้น ม.1 ในโรงเรียนดังที่มีชื่อเสียงได้

“ความสุข” สำหรับนักเรียนชั้น ม.6 นั้นอาจจะเป็นความรู้สึกเมื่อครั้งสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ต้องการได้ตามที่คาดหวังไว้

“ความสุข” สำหรับพ่อ – แม่ นั้นคงเป็นการได้เห็นลูกๆ เป็นคนเก่ง คนดี และมีความสุข มีความรับผิดชอบต่อตนเอง ครอบครัว สังคม และประเทศชาติ

...

เพราะนิยามความสุขของเรานั้นไม่เหมือนกัน
เมื่อใดก็ตามที่ “ความสุข” ในชีวิตนั้นลดปริมาณลง และกลับแทนที่ด้วยปริมาณ “ความทุกข์” ที่มากขึ้น
เมื่อนั้นแหละถือเป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้เลือกอยู่กับสิ่งที่เป็น ณ ขณะนั้นได้อย่างผู้มีสติ
เพราะไม่มีความสุขใดในโลกจะยั่งยืนถาวร และก็ไม่มีความทุกข์ใดจะอยู่คู่กับชีวิตเราจนนิรันดร

ทั้ง “ความสุข” และ “ความทุกข์” ต่างก็มีเหตุเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสูญสิ้นไป กลายเป็นวัฏจักรของชีวิต
ไม่มีสิ่งใดแน่นอน เว้นแต่ “ความตาย” ที่ทุกคนต้องเผชิญ และไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อย่างแน่นอน
ด้วยเพราะความสุข กับความทุกข์นั้นเป็นสิ่งที่อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม…เปรียบเสมือนเส้นบางๆ ของความรู้สึก

หากเรามัวแต่ใส่ใจกับการค้นหา “ความสุข” มากเกินไป อาจจะรู้สึกถึงความทุกข์แทน
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเรามัวแต่ยึดติดกับความทุกข์มากเกินไป อาจจะรู้สึกว่าชีวิตนี้หาความสุขได้ยากขึ้น

แท้จริงแล้วนั้น ทั้งความสุข – ความทุกข์ ต่างก็เป็นต้นตอของความรู้สึกที่เราไม่กล้าปล่อยวางสักที

เมื่อใดก็ตามที่หัวใจของเรานั้น “ตื่นรู้” และ “เข้าใจ” ต้นเหตุของความสุข – ความทุกข์
ปล่อยได้เมื่อทุกข์หนัก วางได้เมื่อล้นเกิน รู้สึกเฉยๆ และมีสติกับปัจจุบัน….ตรงนี้แหละถึงเรียกได้ว่าเป็น “ความสุข” อย่างแท้จริง

เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกทุกข์ สุข เศร้า เสียใจ เบิกบานใจ ฯลฯ เพียงรับรู้มัน และมีสติอยู่กับมันเสมอๆ เราจะรู้ได้เองว่า “ตรงนี้แหละ…ความสุข”

ปรารถนาให้ทุกคนมีความสุขอยู่กับทุกสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าค่ะ :)