ยารักษาใจ - ฉบับที่ ๑๖๘

เมนูบุญ : ปลาชุบแป้งทอด, ปลาสามรส, และ ไข่น้ำ

โดย วิลาศินี

 

งานเลี้ยงน้องโรงเรียนสอนคนตาบอดที่พัทยา
ถึงจะจัดกันมาเป็นปีที่สามแล้ว แต่ทีมงานของเราก็ยังมีอะไรให้ตื่นเต้นกันอยู่เสมอ
เช่น ปีที่แล้วมีกิจกรรมใหม่ สอนถ่ายรูป (สอนอย่างไรหนอ เล่าไปแล้วนะคะ)
ส่วนปีนี้อาจไม่มีแม่ครัวไปด้วย ทำอย่างไรล่ะ จะให้โรงเรียนทำอาหารให้ หรือวัดดวงทำกันเอง
สรุปปิดท้ายที่ เราได้รับเกียรติจาก “พี่แมว” หรือ “แม่แมว” ซึ่งมีผู้ขนานนามว่า “เจ้าแม่โรงทาน”
มาช่วยเป็นแม่ครัวใหญ่ ใครเลยจะรู้ว่า พี่แมวเปิดโรงทานมานานกว่ายี่สิบปี
(เริ่มทำอาหารครั้งแรกให้เด็ก ๆ ที่ ร.ร. หมู่บ้านเด็ก วันที่ 30 เม.ย. 2532)

แอบถามพี่แมวในภายหลัง ทำนองว่าพี่ทำอาหารยาก ๆ ให้ดูเป็นเรื่องง่าย
แถมทำได้อร่อยขนาดนี้ แล้วยังทำให้แบบฟรี ๆ พี่ทำได้อย่างไร พี่แมวตอบว่า

“พี่ทำงานด้วยความรักและซื่อสัตย์ต่องานที่ทำจึงทำให้มีผู้บริจาคตลอดมา”

และนี่คือภาพนางฟ้า ที่ใจสว่าง และหน้าตาแทบไม่เปลี่ยนเลยแม้เวลาจะเปลี่ยน (นับปีเอานะคะ :) )

และฉบับนี้ ยารักษาใจ ยังมีเคล็ดลับการทำอาหารโรงทานจากพี่แมวมาฝากค่ะ

ซึ่งก็คือเมนูที่เราทำไปเลี้ยงน้อง ๆ โรงเรียนสอนคนตาบอดราว ๆ สองร้อยชีวิต นั่นเองนะคะ :)

เริ่มจากเมนูปลา 2 รุ่น

ทำไมต้องมี 2 รุ่น ก็เพราะว่าเราทำให้รุ่นใหญ่รับประทานแบบหนึ่ง
ส่วนรุ่นเล็ก ก็รับประทานอีกแบบหนึ่งนั่นเองค่ะ

รุ่นเล็กสำหรับเด็กๆ ที่ยังทานเผ็ดไม่ได้ เป็นปลาชุบแป้ง+ไข่+เกล็ดขนมปัง แล้วเอามาทอด
รุ่นใหญ่เป็นเด็กโตที่ชอบอาหารรสชาติจัดจ้านขึ้น เป็นปลาทอด แล้วเอามาราดด้วยน้ำพริก

น้ำพริกที่นำมาราด ทำจาก

- น้ำจิ้มไก่สำเร็จรูป (ยี่ห้ออะไรก็ได้)...............................1,000 ซีซี
- พริกขี้หนูแดงเม็ดใหญ่ปั่นหยาบ.................................2 ขีด
- กระเทียมปั่นหยาบ..................................................1 ขีด
- รากผักชีปั่น (ติดก้าน 1 นิ้ว)........................................7-8 ราก
- เกลือป่น...............................................................1 ช้อนชา
- น้ำปลา.................................................................1 ทัพพี
- น้ำมะขามเปียกคั้นข้นๆ (เวลาคั้นใส่น้ำน้อยๆจะได้ข้น).....1 ทัพพี

เอาทุกอย่างใส่หม้อหรือกระทะกวนให้เดือด แล้วลองชิมดู
ขาดอะไรก็ค่อยๆ เติม เพราะน้ำปลาและมะขามแต่ละยี่ห้ออาจต่างกัน :)

ทั้งสองรุ่น ออกมาหน้าตาประมาณนี้ค่ะ

ส่วนเมนูไข่น้ำ เริ่มจากน้ำซุปก่อน

- ใช้กระดูกเอียเล้ง (กระดูกสันหลังหมู) ถ้าทำหม้อเล็กใช้ 1 ก.ก.
- ต้มน้ำลวกทิ้ง 1 ครั้งแล้วล้างด้วยน้ำเย็นให้เศษกระดูกแตกและไขมันออก
- ต้มต่อในน้ำเดือด พอน้ำเดือดแล้ว หรี่ไฟอ่อน ๆ ถ้ามีเวลาได้ 3 ชั่วโมง น้ำซุปจะหวานอร่อย

ส่วนประกอบอื่น ๆ ได้แก่

- แฮม ไส้กรอก หั่นชิ้นเล็ก ๆ ใส่ลงในไข่
- ใส่น้ำมันหอยนิดหน่อยเพราะแฮมกับไส้กรอกจะมีรสอยู่แล้ว
- เจียวไข่พอสุกแบบนิ่ม ๆ อย่าให้สุกมากจะเป็นไข่เจียวไม่อร่อย
- พักให้สะเด็ดน้ำมัน เวลาจะกินก็ใส่หม้อซุปได้
- ชิมดู ใส่พริกไทยลงไป ถ้าจืดเติมเกลือนิดหน่อย

ได้เป็นไข่น้ำอร่อยล้ำ ตามนี้ค่ะ :)

จบเมนูแห่งความอร่อยและอิ่มบุญไว้แต่เพียงเท่านี้...

แถมท้ายด้วยแฟนคลับยารักษาใจที่ไปพบกันในงาน
มากันสามคนพี่น้อง ออม เอม พี่อ้น (รวมคนเขียนชื่ออ้อ ก็เป็น 4อ พอดี)

น้องออม บรรยายความรู้สึกจากการไปร่วมงาน ฝากมาดังนี้ค่ะ :)

...
...
...
ได้มีโอกาสไปร่วมงานบุญที่คุณอ้อได้จัด และมาประชาสัมพันธ์ในธรรมะใกล้ตัวค่ะ ตอนได้ทราบข่าวก็รู้สึกสนใจมาก อยากได้ร่วมกิจกรรมดีๆ ทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้าง... ติดต่อเพื่อนพี่น้องมากมายหลายคน อยากได้เพื่อนไปด้วย แต่อีกความคิดนึงก็บอกว่า ถึงไม่มีใครไปด้วยก็จะไป อย่างน้อยก็คงได้รู้จักคนใหม่ๆ ได้เป็นเพื่อนกันจากงานครั้งนี้แน่ๆ  ใจตอนไปคิดเพียงว่า ให้ทำอะไรก็ได้ค่ะ เพราะก็ยังนึกภาพไม่ค่อยออกว่าตัวเองจะสามารถทำอะไรได้บ้าง ไปถึงที่โรงเรียนสอนคนตาบอดพระมหาไถ่พัทยา ประทับใจกับน้องๆเป็นอย่างแรกเลย น้องเดินเข้ามาจับสำรวจ สีหน้าของน้องดูดีใจและเขินที่รู้ว่ามีคนมา จากนั้น ทีมของเรา (ไปกัน 3 คนค่ะ) ก็เดินงงๆเข้าไปในครัว ขอเริ่มจากงานอย่างง่ายก่อน เนื่องจากอยู่บ้านนี่แทบไม่ได้เข้าครัวเลย ตอนที่ทำงานนี่รู้สึกอิ่ม  (ทั้งจากที่อิ่มชิมอาหารและอิ่มอยู่ในใจ) ได้รู้จักพี่น้องที่น่ารักเพิ่มขึ้นมากมาย ขอบคุณผู้จัดที่จัดงานครั้งนี้ขึ้น ขอบคุณที่ทำให้ได้มีโอกาสไปรับความรู้สึกสบายในใจ

ขอบคุณทุก ๆ คนค่ะ

...
...
...

ขอบคุณน้องออมเช่นกันนะคะ ^____^

...
...
...

เรื่องมหัศจรรย์อีกเรื่อง คือน้องบูมที่พวกเราเคยไปสอนถ่ายรูปให้ในปีที่แล้ว
และเป็นคนที่หนึ่งในทีมงาน(น้องหน่อง) รับปากว่า ‘แล้วพวกพี่จะกลับมาอีก’
ก่อนไป พวกเรายังคุยกันว่า ไม่ว่าจะอย่างไร พวกเราก็ต้องไปตามคำสัญญา
โดยที่เจ้าตัว(น้องหน่อง)เอง ยังเปรยว่า ‘แต่ก็ไม่รู้ซี ว่าน้องเขาจะจำพวกเราได้ไหม’

และเมื่อไปถึง เราพบว่า น้องใส่เสื้อชุดวันพีซสีขาว (เกือบรัดรูป เพราะน้องตัวโตขึ้นมาก)
ซึ่งเป็นตัวเดิมกับปีที่แล้ว ที่เคยเกี่ยวก้อยสัญญากัน มารอถ่ายรูปกับพี่หน่อง
ทำเอาเกือบทุกคนร้องเฮ้ย (อาจจะบังเอิญก็ได้)
แล้วน้องหน่องก็ลงไปขลุกไปถ่ายรูปกับน้องบูมและน้องแอ้มเสียครึ่งวัน

ให้หายคิดถึงกันไปเลย :)

...
...
...

ท้ายที่สุด กิจกรรม #23blind สำเร็จลุล่วงด้วยดี ด้วยความเมตตากรุณาของเพื่อนพี่น้องทุกท่าน
น้องได้ทานอาหารรสเลิศ ของว่างแสนอบอุ่น น้ำหวานแสนอร่อย ได้ฟังนิทาน ได้ข้อคิดสอนใจ
และได้สวดมนต์พร้อมคำแปลด้วยกัน ก่อนจากมา ได้ฝากน้องๆ ว่า พี่ๆ ที่มากันวันนี้
ต่างเป็นกลุ่มเพื่อนที่ปฏิบัติภาวนา ดังนั้นหากน้องนึกถึงพวกพี่ในวันใด
ก็ขอให้นึกถึงบทสวดมนต์ที่ได้สวดร่วมกันในวันนี้
(น้องมะยมนำสวด นะโมตัสสะ และ อิติปิโส ได้กังวานหวานใสมาก)

ท้ายสุดนี้ขออนุโมทนาบุญ และน้อมนำกุศลทั้งหลายมาฝากทุกท่านทุกคน

ทั้งที่มาแล้ว และไม่ได้มาก็ขอให้เหมือนได้มาด้วยตนเองนะคะ

อนุโมทนาค่ะ ^/\^

หมายเหตุ ขอขอบคุณภาพบรรยากาศสวย ๆ จากกล้องพี่กอบค่ะ :)