รางวัลของชาวประมง
โดย วิลาศินี
นิทานเรื่องนี้ เป็นตำนานพื้นบ้านของพม่าค่ะ :)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กษัตริย์ผู้ครองเมืองหงสาวดีทรงมีพระประสงค์จะจัดพิธีเฉลิมฉลองประสูติกาลของพระโอรสอย่างยิ่งใหญ่ เหล่าข้าราชบริพารทั้งหลาย ช่วยกันปัดกวาดเช็ดถูทุกอาณาบริเวณของปราสาทราชวัง พากันรวบรวมดอกไม้สดจากสวน ตกแต่งบริเวณปะรำพิธีด้วยเครื่องประดับทั้งหลาย จัดเตรียมเครื่องครัวด้วยงาขาว กะหล่ำปลี มันสำปะหลัง และข้าวใหม่หุงอย่างดี แต่อาหารจานหลัก นั่นคือปลา แน่นอนว่าจะต้องสดใหม่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้....
ในเช้าวันรุ่งขึ้นของงานเลี้ยง พ่อครัวเรียกหาปลาเพื่อจะนำมาปรุงอาหารจานพิเศษสุด แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น พายุพัดเข้าริมฝั่ง ลมกรรโชกแรง เรือของชาวประมงทั้งหลายเรียงรายอยู่ตามแนวชายฝั่งแต่ไม่มีใครกล้าออกเรือ
“ไม่มีใครกล้าออกทะเลในวันนี้หรอก”
ชาวประมงบอกแก่มหาดเล็กที่ไปเที่ยวเดินหาซื้อปลา ข่าวร้ายถูกนำไปบอกแก่พ่อครัวและไปถึงพระกรรณของจอมราชา ทรงเสียพระทัยเป็นอย่างมาก ที่ไม่มีอาหารจานพิเศษเป็นปลาเลิศรสเพื่อสร้างความประทับใจให้กับราชอาคันตุกะทั้งหลาย
ในเวลาที่ทรงเสียพระทัยอยู่นั้น ยามเฝ้าประตูก็ได้ขอเข้าเฝ้าและกราบทูลรายงาน
“มีชาวประมงมายืนอยู่ที่ประตูเพื่อนำปลามาถวายแด่พระองค์พระเจ้าข้า”
พระราชาทรงรับสั่งให้ทหารนำชาวประมงผู้นั้นมาเข้าเฝ้าในทันใด
“เราเข้าใจว่า ไม่มีชาวประมงคนใดยอมออกหาปลาในเวลาพายุเข้าเช่นนี้ แล้วนี่เจ้าไปได้ปลามาได้อย่างไร”
“ข้าพระองค์ฝ่าพายุออกไปพระเจ้าข้า หวังเพียงว่า ปลาที่ข้าพระองค์หามา จะได้เป็นของกำนัลถวาย เพื่อนำไปใช้ปรุงอาหารสำหรับงานเฉลิมฉลองประสูติกาลของพระโอรส เท่านี้ก็เป็นบุญของข้าพระองค์แล้วพระเจ้าข้า”
“โอ... เจ้าช่างกล้าหาญและมีความจงรักภักดีเป็นอย่างยิ่ง จงบอกมาเถิดว่าต้องการสิ่งใดเป็นรางวัล เราจะจัดหามาให้เจ้าในทันที”
“ขอสิ่งใดก็ได้หรือพระเจ้าข้า”
“ถูกต้อง”
“เช่นนั้น ขอพระองค์ทรงโปรด ให้ทหารโบยข้าพระองค์สัก 100 ทีเถิดพระเจ้าข้า”
“เอ๊ะ เจ้านี่ ขออะไรประหลาด”
พระราชาทรงฉงนในพระทัย เมื่อตรัสถามย้ำ ชาวประมงก็ยังยืนยันเช่นเดิม กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ เมื่อชาวประมงประสงค์เช่นนั้น พระองค์จำต้องรับสั่งให้ทหารนำแส้มาโบยชาวประมงเพียงเบาๆ
การโบยผ่านไป 48 ครั้ง 49 ครั้ง และในครั้งที่ 50 ชาวประมงก็ลุกขึ้น
“ช้าก่อนพระเจ้าข้า ข้าพระองค์ต้องทำตามสัญญา”
“สัญญาอะไรรึ เจ้าชาวประมงประหลาด”
พระราชาตรัสถามด้วยความสับสนพระทัย
“สัญญาที่ให้ไว้กับยามเฝ้าประตูพระเจ้าข้า เขาบอกกับข้าพระองค์ว่า หากข้าพระองค์ได้รับของรางวัลอะไรจากพระราชา ต้องแบ่งให้เขาครึ่งหนึ่ง ดังนั้น เมื่อข้าพระองค์ได้รับการโบยครบ 50 ครั้งแล้ว อีก 50 ครั้งที่เหลือ ขอพระองค์ประทานให้เขาด้วยเถิดพระเจ้าข้า”
เมื่อชาวประมงทูลดังนั้น พระราชาก็ทรงเข้าพระทัยทุกอย่างกระจ่างแจ้ง มีรับสั่งให้ทหารนำยามเฝ้าประตูผู้นั้นมาโบยอย่างไม่ยั้งมือและขับไล่ยามผู้โลภมากออกไปเสียจากพระราชวัง ทรงปูนบำเหน็จให้กับชาวประมงอีกครั้ง
ในงานเฉลิมฉลองคราวนั้น อาหารจานพิเศษที่ปรุงจากปลา เป็นอาหารชั้นเลิศที่ทุกคนต่างกล่าวขวัญกันไปไม่รู้จบ.
+ + + +
แถมท้ายอีกนิด ด้วยการ์ตูนชุดครอบครัวตัวป. ที่ได้เกริ่นนำกันไว้ในยารักษาใจในตอนที่แล้ว
เวลานี้มีช่องทางการรับชมเป็น Channel ในยูทูป ให้คุณผู้อ่านได้เลือกชมแต่ละตอนตามความชอบใจ
เชิญที่ http://www.youtube.com/user/enovatube ได้เลยค่ะ ^____^
