Print

ยารักษาใจ - ฉบับที่ ๙๙

wilasineeโดย วิลาศินี




วันนี้เป็นนิทานสั้นๆนะคะ เมื่อวานผู้เขียนได้อ่านนิทานเรื่องหนึ่ง

ซึ่งต้นฉบับ(ภาษาอังกฤษ)เขาก็เขียนด้วยสำนวนที่ไพเราะอยู่แล้ว
ครั้นจะแปลมาแบบเรียบๆก็กระไรอยู่ เลยลองด้นเป็นร่ายดูค่ะ
หวังว่าจะได้อรรถได้(ธรรม)รส มารักษาใจกันอีกตอนหนึ่ง : )

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ร่ายคนขายหมวก

heal099

บุรุษหนึ่งสัญจรบนทางไกล เที่ยวเร่ไปขายหมวกประทังชีวา
เขาเอาผ้ามาหลากสี จัดทำด้วยฝีมือสรรสร้าง
เสร็จแล้ววางเป็นชั้นเทินเกล้า เดินย่างเอนเบาประคองไว้
สีดำเรียงใส่อยู่บนสุด สีม่วงสะดุดตาไว้ลำดับรอง
สีเหลืองน่ามองไว้ต่ำใต้ สีน้ำเงินไซร้ลำดับกลาง
สีส้มพรางไว้ชั้นรอง สีแดงผุดผ่องล่างสุดกระชับศีรษะตนฯ

หมวกหลากสี เชิญทางนี้ท่านทั้งผองบุรุษนั้นร้องตะโกนป่าว
ขายแก่ชาวเมืองได้พอสม เขานิยมสีใดก็ให้เลือก
บ้างเสือกไสทั้งไล่ส่ง บุรุษหนุ่มยังคงมุ่งมั่น
เร่ขายจนตะวันค่อยยอแสง หวังเก็บเรี่ยวแรงไว้วันพรุ่ง
เขาจึ่งมุ่งหน้าสู่โคนไม้ เอนกายแล้วหลับใหลลืมตัว
หมวกบนหัวค่อยพลัดหาย ฝูงลิงปีนป่ายลงมาลักจนเหลือเพียงใบเดียวฯ

ก่อนใบสุดท้ายจะหายวับ คนขายหมวกอาภัพสะดุ้งตื่น
ลุกขึ้นยืนแล้วคลำหมวกบนหัว คงสิ้นเนื้อประดาตัวก็คราวนี้
หมวกหลากสีวับหาย คลำได้แต่สีแดงใบเก่าคร่ำ
เขาร่ำขอร้องฝูงลิงให้คืนหมวก ลิงเหมือนหูหนวกไม่ประสา
หัวลิงประดับประดาอยู่คลาคล่ำ ม่วงดำเหลืองน้ำเงินส้มอยู่ถ้วนหน้า
เห็นคนขายหมวกเต้นเป็นบ้าก็เต้นตาม เขาร้องร่ำก็ล้อเลียนดังเจี๊ยก เจี๊ยกฯ

พอสุดมือสอยก็พลอยหมดหวัง เหลือกำลังจะชิงแย่ง
ทั้งเรี่ยวแรงก็สูญเปล่า เหลือไว้ทำไมเล่าใบสุดท้าย
เขาเขวี้ยงหมวกแดงลงปลายเท้า หันหลังย่างก้าวจะเดินหนี
ไม่พ้นนาทีได้ยินเสียงตุบตับ ลิงทั้งฝูงสำทับทำเลียนท่า
โยนหมวกลงมาอย่างพร้อมเพรียง บุรุษนั้นเอียงหน้ามาเห็นแทบเบิ่งตา
รีบถลาไปเก็บหมวกบนพื้น ที่ฝูงลิงโยนคืนลงมาให้ในทันควันฯ

คนขายหมวกได้หมวกคืนมาไว้ขาย ฝูงลิงปีนป่ายกลับกิ่งต้น
คล้ายเรื่องพิกลปนประหลาด นี้คือธรรมชาติของใจกาย
โบราณว่าไว้ดังฝูงลิง จะบังคับได้จริงก็หาไม่
มัวร่ำร้องเอาอย่างใจไม่เกิดผล ต่อเมื่อตัวตนถูกเหวี่ยงทิ้ง
สัจจะความจริงค่อยหวนคืนมาสู่ใจ ดูบทเรียนจากคนขายหมวกไซร้ ฉะนี้แลฯ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ขอบคุณภาพและต้นฉบับจาก http://bit.ly/capseller