ยารักษาใจ - ฉบับที่ ๑๙๕

ตามรอยพระศาสดา : ตอนที่ ๓ ผู้เป็นหนึ่ง

ใครๆต่างบอกว่าผู้เขียนเป็นเด็กช่างสงสัย
มีสองเรื่องครับที่ผู้เขียนสงสัยตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
เรื่องที่หนึ่งคือ ทำไมใครต่อใครต่างชิงกันเป็นที่หนึ่ง
ที่หนึ่งนั้นมีดีอย่างไร
และใครบ้างที่เป็นที่หนึ่งได้จริง

เมื่อพูดถึงที่หนึ่ง
บางคนอาจคิดถึงการทำอะไรเป็นครั้งที่หนึ่ง หรือทำเป็นครั้งแรก
ไม่ว่าจะเป็น
ไปโรงเรียนครั้งแรก
ทำกับข้าวกินเองครั้งแรก
สอบเข้าทำงานครั้งแรก
หรือกระทั่งมีความรักครั้งแรก

บางคนคิดถึงการเป็นที่หนึ่งในเรื่องอื่นๆ
เช่น สอบได้ที่หนึ่ง
หรือแม้กระทั่ง ถูกรางวัลที่หนึ่ง
เราอาจเป็นที่หนึ่งได้จริง แต่ก็มิได้เป็นที่หนึ่งตลอดไป
ในโลกนี้มีอะไรชื่อว่าหนึ่ง?

* •..,..,..• * * •..,..,..• * * •..,..,..• ** •..,..,..• *

คำถามดังกล่าววนเวียนอยู่ในห้วงคิดของผู้เขียนตั้งแต่เด็กจนโต
เมื่อยังเด็ก ผู้เขียนคิดว่า
ของทุกอย่างในโลกต่างเป็นคู่
ไม่มีอะไรชื่อว่า “เป็นหนึ่ง” จริงๆ

แต่วันนี้ผู้เขียนกำลังจะพาพวกเรา
ไปพบกับเรื่องราวของบุรุษผู้หนึ่ง
ใช่ครับ
ผมกำลังพูดถึงพระศาสดา

* •..,..,..• * * •..,..,..• * * •..,..,..• ** •..,..,..• *

สองพันห้าร้อยกว่าปีล่วงแล้ว ณ สวน “ลุมพินีวัน(Lumbini Vana)”
พระโพธิสัตว์ได้ประสูติ ในที่แห่งนี้
ทรงกล่าวอาสภิวาจา เป็นครั้งแรกในที่นี้ว่า

“เราเป็นผู้เลิศแห่งโลก เราเป็นผู้เจริญที่สุดแห่งโลก
เราเป็นผู้ประเสริฐสุดในโลก
ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย บัดนี้ภพใหม่ย่อมไม่มี”

ผู้เขียนมาถึงลุมพินีวัน โดยใคร่ครวญถึงพุทธประวัติตอนนี้อยู่ไม่ขาด
เมื่อยังเป็นเด็ก สมัยที่ผู้เขียนเริ่มเรียนพุทธประวัตินั้น
ผู้เขียนมองเหตุการณ์ตอนนี้ว่าเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติเหนือธรรมดาที่ประโพธิสัตว์ที่เพิ่งประสูติจะพูดได้

แต่วันนี้ เมื่อเดินทางมาถึงสถานที่ประสูติจริงๆ
ความรู้สึกของผู้เขียนกลับรู้สึกแปลกออกไป

ปาฏิหาริย์ในพระไตรปิฎกตอนนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า
พระศาสดาทรงเป็นผู้เลิศแห่งโลก เราเป็นผู้เจริญที่สุดแห่งโลก
และพระชาตินี้ก็เป็นพระชาติสุดท้ายของพระองค์จริงๆ
อย่างน้อยก็ในสายตาชาวพุทธอย่างผู้เขียน

* •..,..,..• * * •..,..,..• * * •..,..,..• ** •..,..,..• *

ใจหนึ่งถาม
ท่านเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับเราหรือไม่
อะไรที่ทำให้มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งกลายเป็นผู้บริสุทธิ์
กลายเป็นผู้เลิศในโลก
เพราะชาติกำเนิดหรือ
เพราะทรัพย์สมบัติที่ท่านมี กระนั้นหรือ

ใจหนึ่งตอบถ้อย
เหตุที่ทำให้ท่านกลายเป็นผู้เลิศในโลก
ทั้งที่ทรงเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับเรา
ไม่ใช่เพราะชาติกำเนิด
ไม่ใช่เพราะทรัพย์สมบัติ

หากแต่เป็นเพราะธรรมะที่ท่านประกาศไว้ดีแล้วคือสติปัฏฐานสี่
ที่พระศาสดากล่าวไว้เองว่า

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สติปัฏฐานนี้ เป็นทางสายเดียว
เพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์
เพื่อระงับความเศร้าโศกและความคร่ำครวญ
เพื่อดับทุกข์และโทมนัส เพื่อบรรลุอริยมรรค
เพื่อรู้แจ้งพระนิพพาน

มาลุมพินีวันครั้งนี้ ผมสิ้นสงสัย
พระศาสดาเป็นผู้เลิศในโลก
ไม่ใช่เพราะปาฏิหาริย์ใดใด
แต่เป็นเพราะว่าท่านสอนให้เข้าถึงความพ้นทุกข์ทางใจ
ชนิดที่ไม่กำเริบกลับอีก

สิ่งนี้แหละคือสิ่งที่พระศาสดาเห็นค่า
และการประกาศธรรมที่ว่าด้วยการพ้นทุกข์ในโลก
สิ่งที่แหละ ทำให้ทรงเป็นที่หนึ่งในโลกอย่างแท้จริง

พวกเราที่ถือตัวว่าเป็นลูกศิษย์พระศาสดา
ถึงเวลาแล้วที่พวกเราควรจะหันกลับมาสำรวจตัวเองว่า
เราพ้นทุกข์ตามพระศาสดาได้แค่ไหน
เจริญในธรรมนะครับ