Print

ไดอารี่หมอดู - ฉบับที่ ๑๘๕

morpee morpee_cover หมอพีร์
พฤศจิกายน ๒๕๕๖

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู

อาทิตย์นี้เอาบุญมาฝากทุกคนเหมือนเดิมค่ะ วัดแรกทำแกงส้มมะละกอกุ้ง ปลาทอด และผัดสุกี้แห้ง อีกอาทิตย์ได้ทำเพิ่มไปถวายอีกหนึ่งวัดเป็นเมนูเดิมคือสุกี้แห้งแต่เป็นถาดใหญ่ นอกจากนี้มีรุ่นพี่ที่รู้จักกันทำบุญบ้าน เลยนิมนต์พระมาฉันห้ารูป พีร์เลยสมทบแกงส้มมะละกอกุ้งเพิ่มให้อีกหนึ่งหม้อค่ะ อนุโมทนากันนะคะ

diary 185

 

อาทิตย์ที่ผ่านมาพีร์ต้องกลับบ้านที่ลำปางหนึ่งอาทิตย์เลยค่ะ เพราะเพื่อนคนที่เคยเขียนไว้ว่าติดเชื้อเอชไอวีได้เสียชีวิตลงอย่างสงบเมื่อสัปดาห์ก่อนค่ะ วันเสาร์แม่โทรมาแต่เช้า สามารถรู้ได้เลยว่าเรื่องอะไร โทรกลับไปหาแม่ก็บอกว่าเพื่อนคนนี้เขาไม่ไหวแล้วไม่รู้สึกตัวเลย พีร์เลยรีบวางสายจากแม่โทรเข้าเบอร์พี่สาวเขาทันที พีร์รีบแนะนำให้พี่สาวเขาไล่คนที่จะร้องไห้ให้ออกไปร้องไห้ข้างนอก ห้ามมาร้องไห้ใกล้ๆเด็ดขาด พี่สาวเขาบอกว่าตาลอยแล้วครางวี้ดเสียงดังออกมาแรงๆอย่างคนไร้สติเลยค่ะ พีร์ตั้งสติไม่ให้ตกใจกับเสียงครางนั้น กำจัดความกลัวแล้วให้พี่สาวเขาเอาโทรศัพท์ไปไว้ข้างๆหูเขา พีร์สวดอิติปิโสฯอย่างเสียงดังฟังชัดซ้ำๆกันประมาณสี่ห้ารอบได้ เสียงครางของเขาเงียบลงทันที และได้เปิดเสียงสวดมนต์บทอิติปิโสฯอีกนิดหนึ่ง ไม่ถึงห้านาทีเพื่อนก็จากไปอย่างสงบค่ะ ประสบการณ์ตรงครั้งแรกที่ได้ส่งคนที่กำลังจะจากไป

ตอนนั้นเรารู้ว่าเขามีห่วงแค่เรื่องเดียวคือลูกสาวเขา เพราะพ่อเสียไปตั้งแต่น้องเค้าอายุเจ็ดขวบ พอตอนนี้ย่างเข้าสิบสี่ปีพอดีต้องมาเสียแม่ไปอีก เหลือตัวคนเดียว ญาติพี่น้องทางแม่พึ่งพาได้ยากเพราะค่อนข้างใช้อารมณ์เลี้ยงเด็ก พีร์เลยรับปากว่าจะช่วยดูให้ พอไปร่วมงานศพแม่เขาก็เห็นว่าน้องเขาโดนญาติใช้อารมณ์ใส่ เห็นสภาพเลยว่าถ้าปล่อยให้อยู่ต่อไป จะมีความเสี่ยงสองอย่างคือ เตลิดหนีไปไม่ให้ใครตามตัวเจอ กับเครียดจัดจนฆ่าตัวตายแน่ๆ พีร์เลยขอเอามาเลี้ยงเองที่กรุงเทพฯ

พอจัดการงานศพเสร็จก็มากันหมด ได้คุยกับน้องเขาเรื่อยๆเพื่อไม่ให้เขาคิดมากเกินไป ตอนนั้นกำลังขับรถกลับมาบ้าน ถึงที่กรุงเทพฯก็มืดพอดี เปิดวิทยุเพื่อฟังรายงานสภาพการจราจร ก็มีข่าวพบเด็กทารกถูกทิ้งไว้ข้างทางรถไฟ ทุกคนได้ยินเกิดความสงสารจับใจ เลยแนะนำน้องเขาว่าเห็นไหมคนอื่นที่ลำบากกว่าเรามีมาก เกิดมาต้องถูกทิ้งไม่เคยได้เห็นหน้าพ่อแม่ตัวเองเลย ส่วนเราแค่พ่อแม่จากไปเร็วแค่นั้นเอง มันทำให้เขารู้สึกดีขึ้นค่อนข้างเยอะเลยค่ะ คืนนั้นค่อยๆคุยกับเขาเรื่อยๆเพื่อให้เขาไม่เครียดเกินไป และยอมเปิดเผยความรู้สึกออกมาค่ะ

สุดท้ายน้องเขายอมเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง มีอยู่เรื่องหนึ่งทำพีร์อึ้งเลยเหมือนกันค่ะ เขาบอกว่าถ้าเขาอยู่ที่ลำปางคงเครียดจัดเพราะโดนญาติรุมด่า มันทำให้เขาอยากตายตามพ่อแม่ไป สงสารเขามาก ยังไงจะเลี้ยงเหมือนลูกคนหนึ่งค่ะ ต่อไปนี้ต้องมีลูกเพิ่มอีกหนึ่งคนในบ้านค่ะ ดีเหมือนกันไม่ต้องท้องเอง

ปีนี้เป็นปีที่คนใกล้ตัวจากไปตั้งแต่ต้นปีจนปลายปีเลยค่ะ ลูกชายพีร์ตั้งใจบวชหน้าไฟให้พอดี เขาขอไปดูศพด้วยเขาบอกว่าจะได้รู้ว่าความตายเป็นยังไง ตอนนั้นคุยกันว่าชีวิตเขามีความกลัวอยู่สี่อย่าง กลัวงู กลัวแมลงสาบ กลัวผี อันที่สี่กลัวตาย ทุกคนได้ยินขำกันกับความกลัวอันที่สี่ค่ะ เพราะคนส่วนใหญ่กลัวแต่ไม่มีใครกล้ายอมรับกัน แต่ด้วยความเป็นเด็กจะพูดซื่อตรงกับความคิดตัวเองมากกว่าผู้ใหญ่ เขาบอกว่าอยากบวชเณรตอนปิดเทอม ติดต่อวัดไว้ให้แล้วกะว่าจะให้นุ่งขาวอยู่วัดลองดูก่อน เพราะรู้สึกว่าเขาจะกลัวตายเยอะเป็นพิเศษเลยแนะนำให้ลองไปอยู่กับพระอาจารย์ดู

ชีวิตมนุษย์เรามีความตายเป็นเพื่อนแท้ค่ะ ถ้าเราไม่ฝึกให้ยอมรับความตายเสียแต่เนิ่นๆ วันนั้นมาถึงเราจะทุกข์มากเกินไป พีร์ชอบคุยเรื่องนี้กับลูกบ่อยๆที่บ้าน ญาติผู้ใหญ่มักตำหนิว่าเป็นลางไม่ดีไม่ควรพูด คิดในใจว่าสงสัยจะไม่ดีทุกอาทิตย์แน่ๆ เพราะคุยกันบ่อยเหลือเกิน ที่งานศพของเพื่อนคนนี้เขาเอาโลงมาใส่ศพ มีลุงคนหนึ่งเขาเป็นคนไม่กลัวความตาย เขาบอกขอลองนอนก่อนได้ไหม ชาวบ้านที่ได้ยินตำหนิว่าปากไม่ดีแช่งตัวเองทำไม ซึ่งความจริงพระพุทธเจ้าท่านสอนให้ระลึกถึงความตายให้เหมือนกับลมหายใจเข้าออก เพราะจะทำให้เราไม่ใช้ชีวิตด้วยความประมาท ทำแต่สิ่งดีๆให้ชีวิตเพื่อไม่ให้ชะตากรรมของตัวเองในอนาคตต้องโชคร้ายตกต่ำลงไป

********************************************************

รายการวิทยุออนไลน์ "คุ้ยแคะแกะกรรมกับหมอพีร์"

ขอเชิญชวนคุณผู้อ่าน แวะไปร่วมฟังหมอพีร์พูดคุยและคุ้ยแคะแกะกรรม
ในบรรยากาศสบาย ๆ ที่ www.goodfamilychannel.com นะคะ

ท่านที่สนใจพูดคุยกับหมอพีร์ในรายการ
ส่งคำถามมาได้ที่ This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. นะคะ

หรือติดต่อดูดวงกับหมอพีร์ได้ที่
mor-phee1@hotmail.com
(ขออนุญาตยกเลิกอีเมล์เดิมนะคะ)
๐๘๗-๙๓๔-๗๘๗๑ และ ๐๘๖-๓๐๔-๑๙๒๔

๓๗๙๘/๘๓ หมู่บ้านสรานนท์ ซอยลาดพร้าว ๑๐๑
ถ.ลาดพร้าว แขวงคลองจั่น เขตบางกะปิ
กรุงเทพมหานคร