ของฝากจากหมอ - ฉบับที่ ๗๕

เรื่องจริงๆในโลกนิทาน และ เรื่องต่างๆในโลกจริง

Image : The classic treasury of best loved bedtime stories.,Penny Dann,USA

ยุคนี้มีการรณรงค์ให้คุณพ่อคุณแม่อ่านนิทานให้ลูกฟังเป็นประจำ
นิทานก่อนนอนช่วยขับกล่อมให้เด็กๆ หลับไหลอย่างเป็นสุข
เชื่อมั่นในคุณงามความดี มีความหวังกับชีวิตวันข้างหน้า

แถมยังได้ประโยชน์ด้านภาษา ความอบอุ่นใกล้ชิด เสริมจินตนาการ
ฝึกการทำงานร่วมกันของกล้ามเนื้อนิ้วมือและสายตา เพาะนิสัยรักการอ่าน
ฝึกวินัย เพิ่มสมาธิ ปลูกฝังจริยธรรม และเสริมทักษะการแก้ปัญหาด้วยค่ะ

นิทานที่ดีต้องแบ่งตามช่วงอายุของเด็กๆ
เพราะจะต้องคัดสรรภาษา และร้อยเรียงเรื่องราวที่เขาเข้าใจ
นิทานของเด็กเล็กจิ๋ว จึงเป็นเรื่องรอบตัว เช่น ?กินผักนะ? ?หนูชอบแปรงฟัน?
โตอีกหน่อยก็เป็น ?เมื่อหนูมีน้อง? ?ไปโรงเรียนกัน? ?ลูกหมีไปหาป้าหมอ?
เนื้อหาทวีความซับซ้อนไปเรื่อย เลียนล้อกับชีวิตจริงที่เขากำลังเผชิญ

โตอีกนิดก็จะได้ฟังนิทานอมตะ รู้จักสโนไวท์ ลูกหมูสามตัว ปลาบู่ทอง
และอีกหลายเรื่อง เด็กๆ เริ่มเรียนรู้ว่า โลกนี้ยังมีคนใจร้าย มีแม่มด
มีนางฟ้า มีหมาป่า มีผิด มีถูก มีผิดหวังและสมหวัง มีวันนี้และมีวันพรุ่งนี้

Web : http://gamesmuseum.uwaterloo.ca

ความจริงแล้ว นิทานทุกเรื่องต้องการสอนให้เด็กๆ เป็นคนดี
หลายเรื่องขึ้นต้นคล้ายกัน แต่ตัวการ์ตูนเล่นบทต่างกัน เนื้อเรื่องจึงผิดกัน
แต่ท้ายสุดแล้วทุกเรื่องก็สอนให้รู้ว่า การทำดีย่อมได้รับผลดีตอบแทน

สโนไวท์ถูกแม่เลี้ยงรังแก แต่เธอก็ยังร่าเริง มีความสุขกับการทำงานบ้าน
ทำกับข้าวอร่อย ชอบร้องเพลงเล่นกับนก เต้นระบำกับผ้าขี้ริ้วก็ได้
ความสดใสและมีน้ำใจของเธอ ทำให้ใครๆ ก็อดหลงรักไม่ได้

หนูเอื้อยลูกแม่ปลาบู่ก็ถูกรังแก เธอไม่ร่าเริงนัก แต่ก็เป็นเด็กดี ทำงานเก่ง
หนูอ่อนโยน ไม่เคยถือโกรธคนอื่น เพราะเชื่อคำสอนของแม่ที่ว่า
?ทำแต่ความดีเอาไว้ ไม่มีใครเห็น พระก็เห็น เราก็รู้อยู่แก่ใจ?

พิน๊อคคิโอ เจ้าตุ๊กตาไม้ที่อยากเกิดเป็นเด็กชาย
เจ้าตุ๊กตาถือกำเนิดมาจากพ่อช่างไม้ ผู้อยู่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว
เกิดเป็นลูกหมูก็แสนจะลำบาก เกิดเป็นหมาป่าก็หิวโหยตลอดปี

ดูเหมือนว่าใครๆ ก็มีปัญหาในชีวิต เคยไม่พอใจอะไรสักอย่าง
แต่ใครๆ ก็เลือกบทละครเอาเองตามแต่ใจอยากไม่ได้

ใครๆ ก็มีช่วงจังหวะชีวิตที่รู้สึกว่า ?โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม?
?ฉันไม่ชอบชีวิตแบบนี้? อยาก หรือ ไม่อยากเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
อาจจะเคยรู้สึกว่าถูกรังแก ถูกเอาเปรียบ เคยร้องว่า?ทำไมต้องเป็นฉัน?

ความจริงก็คือ เราเลือกทุกอย่างตามแต่ใจอยากไม่ได้
เราเลือกบทละครไม่ได้ แต่เลือกวิธีดำเนินไปของเนื้อเรื่องได้

อดีตของสโนไวท์กับหนูเอื้อยลำบากน่าอนาถ หนูๆ มีทางเลือกว่า
จะเอาแต่ร้องไห้ ครุ่นแค้นอยากแก้เผ็ดแม่เลี้ยง หรือจะเป็นเด็กใจแตก
หนีออกจากบ้าน ไปเป็นสโนว์ก๊อย กับเจ๊เอื้อยขาใหญ่ ดีไหม

นิทานขับกล่อมให้เด็กๆ หลับสบาย อบอุ่นปลอดภัยอยู่ในอ้อมอกแม่
นิทานคือการย่อโลกจริงในรูปของสัญลักษณ์ให้อ่านจบได้ในคืนเดียว
มีประสบการณ์ชีวิตมากมาย ถูกฝังซุกซ่อนอยู่ให้เลือกเก็บเกี่ยว

โลดแล่นตามท้องเรื่องไปทีละหน้า การผจญภัยที่พลิกผ่านนิ้วป้อมๆ ไปทีละบท
เรื่องราวที่ค่อยๆ เฉลยตัวเอง จากบทนำ การเดินเรื่อง จวบจนสู่บทอวสาน

ระหว่างเดินทางในบทแห่งความทุกข์ยาก จงทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
ละเลียดกับทุกบทของชีวิต ทุกบททดสอบทำให้เราเติบโตขึ้น
อย่าลืมเหลือรอยยิ้มเผื่อแผ่ให้กับดอกมะเขือ และนกน้อยที่อยู่ใกล้ๆ

เด็กน้อยเติบโตขึ้นทุกวัน โลกของเขากว้างออกจนโตกว่าอกอุ่นของแม่
โตจนเพิ่งพบว่า เขาเองก็อาจจะไม่พอใจชาติกำเนิดของตัวเอง
ไม่พอใจที่เกิดมาไม่รวยพอ ไม่หรูพอ ไม่ฉลาด ไม่สวยพอ ไม่หล่อพอ
พ่อแม่ไม่ตามใจ หรือให้บางอย่างได้ไม่เท่าคนอื่นๆ มีโอกาสบางอย่างน้อยกว่าคนอื่น
เขายังจะต้องพบกับความผิดหวังต่างๆ อีกมาก

เขาต้องโตกว่านั้นอีกมาก ถึงจะเห็นความจริงว่า
โลกจริงก็เหมือนโลกในนิทาน ชีวิตหนึ่งๆ เสมือนฉากละคร
มีขึ้น มีลง มีผิดหวัง มีสมหวัง เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ไม่อยู่กับที่

ใดๆ ที่อยู่รอบนอกตัวเรา นับตั้งแต่ทรัพย์สิน เพื่อน คนรัก การงาน
เสื้อผ้า เครื่องประดับ รถ เครื่องสำอาง จนกระทั่งชื่อเสียง ยศศักดิ์
หรือสิ่งที่อยู่ภายในใจเรา อย่างอารมณ์ ความรัก ความโกรธ
ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเสมอ ควบคุมให้เป็นอย่างใจไม่ได้

หลายสิ่งที่เคยเชื่อมั่นอย่างรุนแรงว่า ?มีจริง? ?เป็นตัวเป็นตน?จริงๆ
แต่แล้วเวลาก็พิสูจน์เองว่า ไม่จริง ไม่จีรัง ไม่ยั่งยืน และไม่ใช่ของเรา
เพียงพลิกอีกหน้ากระดาษ ฉากชีวิตก็พร้อมจะเปลี่ยนไป

ล้มตัวลงนอนแต่ละครั้งเมื่อยามจบวัน ก็เหมือนนิทานที่จบตอนหนึ่งๆ
ใช้เวลาสักครู่หวนคิดถึงบทเรียนที่ได้ในวันนี้ สิ่งใดดีแล้ว สิ่งใดไม่ควร
ยังมีสิ่งใดอีกที่ต้องปรับปรุง สิ่งใดต้องทำอีก ถ้ายังมีพรุ่งนี้อีกวัน

สิ่งใดที่เราให้พลังงานมากเหลือเกิน แต่พอจบวันก็รู้สึกว่า ก็แค่นั้นเอง
เพิ่งโกรธรถที่ขับปาดหน้า ปลื้มดาราอุตส่าห์นั่งกดโหวต โหลดงานแล้วไม่ได้
ตื่นสายถูกเจ้านายว่า นินทาเพื่อนร่วมก๊วน ป่วนกับคนรัก มีคนทักว่าวันนี้สวย
อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ชอบบ้าง ชังบ้าง ผู้คนหลากหลายที่ต้องพบเจอ
และแล้ว ตกเย็นทุกคนต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตัวเอง

เหตุการณ์วันนี้ก็จบตัวเองลง ทุกสิ่งเป็นเรื่องที่ผ่านไปเอง
เหมือนว่าจะมาเพื่อแค่ทดสอบความเข้มแข็งของจิตใจก็แค่นั้น

ก่อนจะนอนแต่ละครั้ง กราบหมอนห้าครั้งเพื่อระลึกถึงจุดยืนอันเข้มแข็ง
ระลึกถึงคุณพระพุทธ ระลึกถึงคุณพระธรรม ระลึกถึงคุณพระสงฆ์
ระลึกถึงคุณพ่อแม่ ระลึกถึงคุณครูบาอาจารย์

วันพรุ่งนี้ที่ยังต้องโลดแล่นตามบทต่อไป
ขอเอาคุณงามความดี ขอเอาคุณศรีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ

เราเลือกบทที่ได้รับไม่ได้ แต่เลือกวิธีเล่นได้
แต่ละเช้าที่ตื่นลืมตา มีวันนี้อีกวันที่ใช้เป็นฉากพิสูจน์ตัวเอง
ทดสอบความเข้มแข็งของศีล สติ สมาธิ และปัญญา

แล้วนิทานชีวิตฉากใหม่ ก็จะดำเนินต่อไป..