จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๑๘๑

ความสุขอันยิ่ง

ความยากจนเป็นทุกข์ยิ่ง แต่ความร่ำรวยก็ไม่ใช่สุขยิ่ง

คนในประเทศอัตคัดยากจนนั้น
ฟ้องได้ดีว่าความยากจนในโลกนี้เป็นทุกข์ขนาดไหน
ถ้าไม่มีเงิน คนๆหนึ่งอาจตายหรือลำบากทรมานได้ด้วยสารพัดสาเหตุ
นับแต่ไม่มียา ไปจนถึงไม่มีข้าวไม่มีน้ำที่สะอาดพอจะประทังชีวิตให้อยู่รอด

แต่สงครามแข่งบารมีหรือศึกสายเลือดระหว่างมหาเศรษฐี
ก็บอกเราเป็นนัยๆได้เหมือนกันว่ารวยเกินไป ใช่จะดี
จริงๆแล้วเมื่อมีเงินพอจะอยู่รอดปลอดภัยถึงระดับหนึ่ง
มนุษย์ต้องการความสุขทางใจมากกว่าอย่างอื่น

จริงยิ่งกว่าจริงก็คือ คนที่โชคดีที่สุดในโลก มีความสุขที่สุดในโลกนั้น
คือพระในพุทธศาสนาที่ถึงความแจ่มแจ้งแทงตลอดในธรรม
บรรลุอรหัตตผลเป็นผู้นิรทุกข์อย่างสมบูรณ์
เพราะหมดเหตุแห่งการแก่งแย่งชิงดี กระวนกระวายหาของนอกตัวแล้ว
สงบสุขอิ่มธรรมอันสมบูรณ์ในตัวเองแล้ว

ส่วนที่รองลงมาก็คือชาวพุทธที่รู้ว่าวิถีพุทธเป็นอย่างไร
จะเจริญรอยตามบาทพระศาสดาไปตามกำลังได้แบบไหน รักษาศีลกี่ข้อ
จึงจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจในปัจจุบัน
และหวังได้ในธรรมอันมีรสเดียวกับที่พระผู้นิรทุกข์รู้จัก นั่นเอง

ดังตฤณ
กันยายน ๕๖