จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๑๗๔

ถ้าไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร
ให้ดูลมหายใจเข้าออกเล่นๆ จะเกิดสมาธิจริงๆ!

ช่วงนี้ถ้าคุณกำลังรู้สึกเหมือนไม่มีกะจิตกะใจ ใช้ชีวิตไปแกนๆ เหมือนไม่รู้จะทำอะไรไปเพื่ออะไร ทำแล้วจะได้อะไร ขอให้คิดว่า ความเบื่อโลกก็มีข้อดี เพราะโดยสภาพของมันเป็นมิตรกับสมาธิ จากการที่ใจว่าง ปราศจากความอยากข้องเกี่ยวกับอะไรๆนอกตัว ช่วงเบื่อโลกจึงอาจเป็นจังหวะหนุนให้อยากเอาดีทางจิตวิญญาณ ใจจะอยากได้ความชุ่มชื่นทางจิตวิญญาณมากกว่าอยากได้เงินเป็นไหนๆ

ช่วงที่ใจไม่อยากเอาอะไร คือช่วงที่ใจไม่วอกแวก ตั้งมั่นเป็นสมาธิได้ง่าย ขอให้คิดว่าไม่ว่าซังกะตายแค่ไหนก็ต้องหายใจ เพียงหัดรู้จักยอมรับความไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการหายใจ แค่ได้เห็นลมหายใจเข้าบ้าง ออกบ้าง เดี๋ยวสั้นบ้าง เดี๋ยวยาวบ้าง ตามจังหวะธรรมชาติทางกายอันไม่เที่ยง เดี๋ยวเดียวจิตจะแยกตัวออกจากความเกาะเกี่ยวทางกาย เป็นผู้เห็นกายหายใจเข้าออกสั้นยาว เห็นว่าใจเป็นใหญ่ มีความสำคัญกว่าลมหายใจ นั่นแหละ ภาวะสมาธิเริ่มจุดชนวนแล้ว

สรุปง่ายๆ เห็นอาการของใจไม่อยากเกาะเกี่ยวกับอะไร แต่ยังต้องหายใจ ก็สังเกตความเป็นลมหายใจไป ก็ได้ความชุ่มชื่นเป็นรางวัล เป็นความชุ่มชื่นที่สามารถเอาดีทางจิตวิญญาณจริงๆ

ดังตฤณ
มิถุนายน ๕๖