การหลับไม่ใช่เรื่องเล็ก
อะไรที่เอาเวลาในชีวิตของคุณไปถึงหนึ่งในสาม
ย่อมไม่ใช่เรื่องเล็ก แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเพียงการหลับไหล
หลายคนไม่นึก หรือนึกไม่ถึงว่า
เพียงด้วยท่าทีทางกายและทางใจก่อนนอน
ก็มีอิทธิพลเป็นอย่างมากกับการหลับ
และคุณภาพการหลับ ก็จะมีอิทธิพลอย่างมากกับการตื่น
ถ้าปล่อยใจฟุ้งซ่านก่อนนอน จะหลับอย่างฟุ้งซ่าน
มีผลให้ตื่นอย่างฟุ้งซ่าน รู้สึกเหมือนนอนไม่เต็มอิ่ม
นั่นก็เพราะไม่ได้ว่าง ไม่ได้วาง ใจไม่ได้สงบเสียบ้าง
ชีวิตทั้งวันนับจากนั้นจะเหมือนไม่ค่อยมีพลังทางกาย
และขาดความสามารถในการสงบอกสงบใจ
พระพุทธเจ้าท่านจึงตรัสสรรเสริญการก้าวสู่ความหลับอย่างมีสติ
เมื่อมีสติก่อนหลับ ย่อมหลับด้วยความไม่ฟุ้งซ่าน
สังเกตได้จากการหลับอย่างเป็นสุข
แม้ฝันก็ไม่กระเจิดกระเจิงสะเปะสปะ
แต่เป็นฝันชัดเป็นเรื่องเป็นราว ไม่วกวน
ไม่เลื่อนเปื้อนเหลวแหลก
และหนทางเดียวที่จะมีสติก่อนหลับได้
คือคุณต้องเจริญสติระหว่างวัน
ไม่สั่งสมความเคยชินในการปล่อยใจเหลวแหลกจนเกินจะกู่กลับ
ในขณะจะต้องก้าวสู่การหลับ
เพียงด้วยเหตุผลนี้ ก็ควรแก่การเห็นค่าของการเจริญสติ
ไม่เห็นการเจริญสติเป็นเรื่องล้าสมัยของคนตกยุคแล้วครับ
ดังตฤณ
ธันวาคม ๕๕