เป็นกันเองไม่ต้องเกรงใจ?
ความเคยชินในการอยู่ร่วมกันมีข้อดีตรงที่ทำให้เกิดความรู้สึกไม่เป็นอื่น
แต่ความรู้สึกไม่เป็นอื่น
มีข้อเสียตรงที่ทำให้เลิกเกรงใจกัน!
ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือที่ทำงาน
เราจะพยายามหาใครสักคน
หรือหลายๆคนไว้เป็นพวก
เป็นคนคุ้นเคย เป็นคนที่จะอยู่ร่วมกันอย่างเป็นมิตร
เพื่อที่จะไม่ต้องโดดเดี่ยวอยู่ในโลกตามลำพัง
สามารถคุยกับใครสักคนแบบสบายๆ
ไม่ต้องกลัวโดนหาว่าโง่
ไม่ต้องระวังว่าตัวตนที่แท้จริงจะเปิดเผยออกมาแค่ไหน
พูดง่ายๆว่าเป็นตัวของตัวเองร่วมกับใครได้
คนนั้นก็นับเป็นคนสนิท ไม่รู้สึกเป็นอื่น
แต่ข้อเท็จจริงในโลกนี้ก็คือ
เราแต่ละคนมีความเป็นอื่นจากกัน
มีช่องว่างที่ไม่มีวันถมได้เต็ม
ถ้าเผลอเพลินจนเกินไป
ปลดปล่อยตัวตนออกมาไม่ยั้งจนเกินงาม
ในที่สุดก็จะทนกันไม่ได้
คำว่า ‘ไม่ต้องเกรงใจ’
เป็นแค่คำพูดเอาไว้ต้อนรับแขกตามมารยาทไทย
ในชีวิตจริงให้สนิทแค่ไหนก็ต้องเกรงใจกันครับ
ต่อให้สืบสายเลือด ได้ชื่อว่าให้ชีวิตกันมา
เป็นพ่อแม่ลูกที่ใกล้ชิดกันที่สุดยังไม่เว้น
แล้วเราควรจะเว้นให้กับความสัมพันธ์สนิทแบบไหนได้เล่า?
ดังตฤณ
มิถุนายน ๕๕
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
เรื่องน่าสนใจประจำฉบับ
กรรมทางคำพูดไม่ได้มีแค่การโกหกเท่านั้น
ใครที่อยากถือศีลข้อสี่ได้บริสุทธิ์อย่างแท้จริง
หมอพีร์มีคำอธิบายถึงเรื่องนี้
ในคอลัมน์ “ไดอารี่หมอดู” ฉบับนี้
จากนั้น แวะเติมกำลังใจกันที่คอลัมน์ “สรรพเพเหระธรรม”
ฉบับนี้เป็นเรื่องเล่าจากคุณเกด
อยากทราบว่าธรรมะข้างถนนสอนอะไรเธอบ้าง
ติดตามได้ในตอน “Get my feet back on the ground”
ใครๆ ก็อยากฉลาด โดยเฉพาะฉลาดที่จะพ้นจากทุกข์
แต่จะมีวิธีการอย่างไรจึงทำเช่นนั้นได้ อ่านคำแนะนำจากคุณ aston27
เจ้าของคอลัมน์ “ธนาคารความสุข” ได้ในตอน “เหตุของความฉลาด” ค่ะ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
พบกันใหม่พฤหัสหน้า
ที่ www.dlitemag.com นะคะ
สวัสดีค่ะ (^__^)