จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๑๑๔

วันแห่งความรัก

การมีวันแห่งความรักระดับโลกได้นั้น
นับเป็นเรื่องดีครับ
ถึงแม้ว่าในทางปฏิบัติเราจะเห็นวันแห่งความรักนี้
เป็นรักที่เอียงเอนไปในทางชู้สาวมากกว่าความรักแบบอื่นก็ตาม

มีคนพยายามแปรวันวาเลนไทน์เป็นวันแห่งความรักสากล
รักพ่อแม่พี่น้อง รักเพื่อน รักเจ้านาย รักเจ้าหนี้ ฯลฯ
แต่ในทางปฏิบัติมันก็ไม่เคยเป็นไปได้จริง
ทุกปีจะมีคนพูดถึงวันวาเลนไทน์
ในฐานะของวันที่คู่รักทั่วโลกจะให้เวลาจู๋จี๋กัน
และพัฒนาขึ้นมาเรื่อย
จนกลายเป็นว่าในอดีตไม่เคยจู๋จี๋
ก็ควรได้เวลาจู๋จี๋กันในวันนี้แหละ
ใกล้ถึงวาเลนไทน์เมื่อไร
จึงมักมีการเร่งกระชับสัมพันธ์
เอาคำมั่นสัญญากันเร็วๆว่าปีนี้เธอเสร็จฉันเถอะ
ว่ากันว่าถ้าเธอไม่ตกลงก็ถือว่าไม่รักกันจริงอีก

อย่างไรโลกก็ยังมีวันแห่งความรักร่วมกัน
ใครจะใช้คำว่า "รัก" ไปในทางไหนก็แล้วแต่
ผมก็รู้สึกดีที่โลกนี้ยังมีคำว่ารัก
เพราะตามความเป็นจริง
ในทางปฏิบัติที่มนุษย์กระทำต่อกันยุคนี้
ผมว่าส่วนใหญ่รู้สึกถึงแต่ละวัน
โดยความเป็นวันแห่งความเกลียดชังมากขึ้นไปทุกที
ไม่รู้จักกันก็เกลียดได้
คนน่าเกลียดน่าหมั่นไส้เต็มถนนไปหมด
ออกจากบ้านก็เหมือนพร้อมจะทะเลาะกับใครต่อใคร
โดยไม่จำเป็นต้องรู้จัก
หรือรักษามารยาทแบบคนแปลกหน้ากันอีกต่อไปแล้ว

ผมไม่เคยเห็นใครแกล้งมีความรักได้
ความรักที่แท้จริงเกิดขึ้นได้จากการที่คนเรา
พบความสุขบางอย่างที่เป็นของจริง
และความสุขดังกล่าวติดจิตติดใจเป็นเงาตามตัวไปทุกที่ทุกเวลา
จากนั้นจึงค่อยเกิดความมีแก่ใจอยากเผื่อแผ่ความสุข
ไปให้กับคนรอบข้างโดยไม่หวังว่าจะมีอะไรตอบแทนกลับมา
เพราะรู้สึกว่าความสุขที่ตนมีเป็นของฟรี
และอาการที่ใจจะเป็นสุขเต็มที่ได้
ก็คือแผ่ผายขยายความสุขนั้นไปกว้างๆ
ยิ่งกว้างเท่าไรยิ่งสุขขึ้นเท่านั้น
ไม่ใช่เก็บแคบไว้เหมือนคนหวงความสุข
คุณจะพบความจริงทางจิตว่าการหวงความสุข
ย่อมชักความสุขให้หดสั้นมากระจุกอยู่ข้างในน่าอึดอัด
ไม่รู้วิธีสร้างความสุขทางใจด้วยวิธีให้เปล่าเสียบ้าง

สุขแบบไหนที่ทำให้เรารู้สึกเป็นของฟรีได้?
สุขแบบออกไปเที่ยว ก็ต้องเสียเงิน เสียเวลาออกข้างนอก
สุขแบบซื้อของถูกใจมาใช้ ก็ต้องจ่ายเงิน ต้องให้เวลาดูแลรักษา
สุขแบบเล่นกีฬา ก็ต้องออกแรง ต้องยอมฝืนความขี้เกียจก้าวออกไปเล่น
สุขแบบสวดมนต์ ก็ต้องเปล่งเสียง ต้องมานั่งฝึกสวดให้ใจอบอุ่นกับบทสวด
สุขแบบพักอยู่เฉยๆ ก็ต้องคอยเปลี่ยนเรื่องฟุ้งซ่านไม่ให้เบื่อเกินทน
ฯลฯ

ดูเหมือนทุกความสุขต้องแลกกับการลงทุนบางอย่าง ไม่มากก็น้อย
ลึกๆเราถึงไม่เคยรู้สึกว่าได้อะไรมาฟรี
และคนที่จะมาแชร์ความสุขกับเรา
จึงควรร่วมลงทุนลงแรง หรือหยิบยื่นอะไรบางอย่างตอบแทนเรา

ผมพบว่าความสุขอันเกิดจากการเปลี่ยนมุมมอง
เป็นความสุขที่ใกล้เคียงกับคำว่า "ฟรี" มากที่สุด
เพราะอย่างไรคนเราก็ต้องมีมุมมองอยู่แล้ว
ทุกอย่างที่เราต้องลงทุน คือสวนทางกิเลส
ที่บังคับให้อยากมองตามความเคยชิน
ไปเป็นมองตามความเป็นจริงเท่านั้นเอง
ไม่ต้องขยับกระดิกแม้แต่นิ้วก้อยด้วยซ้ำ

มองตามความจริง
คือมองว่าอะไรๆก็ไม่เที่ยง
มองว่าอะไรๆเป็นแค่สิ่งที่ถูกรู้
มองว่าอะไรๆไม่เคยเป็นของเรา
มองว่าอะไรๆมาอยู่ในมือเราเพื่อให้ใช้สร้างกรรม
มองว่าอะไรๆจะต้องพลัดหลุดจากมือเราไปเสมอ
มองว่าแม้แต่บุญที่เราสร้างสมมา
เมื่อเผล็ดผลให้เราเสวยสุขหมดแล้ว ก็ต้องสร้างกันใหม่
ไม่มีสมบัติอมตะติดตัวเราถาวรเลย

แค่ "มองเห็น" ความจริงต่างๆข้างต้น
คุณจะรู้สึกเหมือนจิตเป็นอิสระจากการ "อยากยึด"
ซึ่งก็เท่ากับเป็นอิสระจากต้นเหตุของความทุกข์ทั้งปวง
สำรวจจิตใจตนเอง
จะรู้สึกถึงความเบา โล่ง สบาย กว้างขวาง
ยิ่งกว้างขึ้นเท่าไหร่ ยิ่งสุขขึ้นเท่านั้น
และคุณจะพบว่าวิธีทำให้ความรู้สึกกว้างขวางขึ้น
ก็คือเผื่อแผ่ความสุขแบบเดียวกันนี้ไปให้คนรอบตัว
อาจเริ่มจากง่ายที่สุด คือปรารถนาให้เขาสุขเหมือนเรา
ยากกว่านั้นหน่อยคือไม่เสียความสุขที่มีให้กับความโกรธเคืองใคร
ยากขึ้นอีกนิดคือพยายามช่วยเขาแก้ปัญหาทางใจให้สบายขึ้น
และยากที่สุดคือพยายามหยอดทีละนิด
ให้เขาคิดมาในทางเดียวกับเรา
เห็นความจริงตามพระพุทธเจ้า
ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง ไม่น่ายึดไว้ว่าเป็นใคร เป็นของใคร

นี่แหละครับ มูลเหตุความรักที่แท้จริง
บางทีเราไม่ต้องสิ้นกิเลสเสียก่อน
ก็ลิ้มรสความรักอันแสนบริสุทธิ์ชนิดนี้ได้
โดยไม่คาดหวังด้วยซ้ำ
ว่าความรักของเราจะประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนแปลงคนอื่น
ในเมื่อมันเปลี่ยนแปลงตัวเราได้แล้วคนหนึ่งจริงๆ

ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๕๔

------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องน่าสนใจประจำฉบับ

เห็นสัตว์บางชนิดที่ต้องเบียดเบียนสัตว์อื่นเพื่อการอยู่รอดแล้วเคยสงสัยกันไหมคะ
ว่าอะไรทำให้เป็นเช่นนั้น?
คอลัมน์ “ดังตฤณวิสัชนา” มีคำตอบให้กับข้อสงสัยนี้ 
ในตอน “ทำไมสัตว์บางชนิดต้องเกิดมาเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น”

คอลัมน์ “ไดอารี่หมอดู”
ฉบับนี้ อ่านเรื่องราวความเสียสละหลากหลายรูปแบบจาก “หมอพีร์”
แล้วจะพบว่า ความสุขจากการเสียไปนั้น ยิ่งใหญ่กว่าการได้มาค่ะ ^_^

ต่อเนื่องกันมาในคอลัมน์ “ธนาคารความสุข”
ฉบับนี้ “คุณ aston27” พูดถึงประเด็นที่คล้ายกันแต่ต่างแง่มุม
ในตอน “กับดักของการมี” ค่ะ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ข่าวสารและกิจกรรมที่น่าสนใจ

• ขอเชิญร่วมทำบุญใส่บาตรฟังธรรมครูบาอาจารย์
  งานสัปดาห์วันมาฆบูชา พ.ศ. ๒๕๕๔ ณ อาคารลุมพินีสถาน สวนลุมพินี
  วันที่ ๑๔-๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
  อ่านกำหนดการได้ที่นี่ค่ะ
  http://bit.ly/fDN5S1

• สำหรับผู้ต้องการอุปสมบทในงานพระราชทานเพลิงสรีระสังขาร
  องค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน
  สามารถแจ้งความประสงค์ ได้ตามรายละเอียดนี้ค่ะ
  http://bit.ly/fG35Um

• ใครสนใจร่วมสร้างพระอุโบสถแปดเหลี่ยมกับครู Sup'k
  อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่
  http://bit.ly/ik1Dl2

ขอแอบกระซิบว่า งานนี้มีหนังสือธรรมะให้ดาวน์โหลดก่อนร่วมทำบุญด้วยนะคะ ^_^

----------------------------------------------------------------------------------------------

พบกันใหม่พฤหัสหน้า
ที่ www.dlitemag.com นะคะ
สวัสดีค่ะ (^_^)