รู้ได้จะตายดี
<อดีต> เคยเกิดขึ้นจริง
<อนาคต> ต้องมาถึงแน่
<ปัจจุบัน> อาจไม่มีถ้าคิดถึงแต่อดีตและอนาคต
<ความสุข> เป็นเรื่องน่าติดใจ
<กิเลส> ทำให้เราอยากเสพสุข
<ความไม่รู้> ทำให้เราหมั่นก่อเหตุแห่งทุกข์
<ความทุกข์> เป็นเรื่องน่าหน่ายหนี
<ความอยากได้ดี> ทำให้เรามีแก่ใจทำบุญ
<ความขี้เกียจ> ทำให้เราชักช้าทอดธุระ
<สวรรค์> เป็นรางวัลล่อใจที่มองไม่รู้
<นรก> เป็นบทลงทัณฑ์ที่ดูไม่เห็น
<คนใกล้ตาย> เท่านั้นที่เลิกพูดว่าข้าไม่สน
<นิพพาน> เป็นอิสรภาพขั้นสูงสุด
ถึงความหยุดอาลัยในตัวตนและคนรอบตัว
คนกลัวหมดสนุกจึงพลอยกลัวนิพพานกันทั้งนั้น
<พุทธศาสนา> ชวนให้หาความจริงทั้งหมด
แต่ไม่บีบคั้นให้ทุกคนบวชหานิพพานประการเดียว
ถ้ายังอยากเที่ยวไปในภพน้อยใหญ่ก็ไม่ขัด
<ชาวพุทธ> มีความหลากหลาย
การตกลงใจทำชีวิตให้มีทิศแบบไหน
คือตัวบอกว่าเราคือชาวพุทธประเภทใด
<มโนธรรม> จะนำให้เราเป็นชาวพุทธที่แสนดี
<อัตตา> อาจพาให้เราเป็นชาวพุทธที่สุดเลว
<อนัตตา> มีไว้ดูเพื่อให้เป็นชาวพุทธที่บริสุทธิ์แท้
<ความรู้> ทำให้คิดเป็น
<ความเข้าใจ> ทำให้พูดออก
<ความเข้าถึง> ทำให้ใจเป็นธรรม
<กายใจ> มีไว้รู้ว่าทุกความไม่เที่ยงไม่ใช่เรา
<การเจริญสติ> คือการฝึกรู้ให้จริงว่ากายใจไม่เที่ยง
<มรรคผล> ปรากฏเองเมื่อตัวเราหายไปจากกายใจ
ดังตฤณ
มกราคม ๕๔
------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องน่าสนใจประจำฉบับ
บุพการีเปรียบดั่งพรหม ที่บุตรพึงเคารพบูชาเหนือสิ่งอื่นใด
แต่หากมีบางเวลาที่ท่านเอาแต่ใจบ้าง
บุตรอย่างเรา จะปฎิบัติตัวอย่างไรให้เหมาะสม
พบคำตอบได้ที่คอลัมน์ “ดังตฤณวิสัชนา” ฉบับนี้
ตอน “คุณพ่อเอาแต่ใจ จะแก้ปัญหาอย่างไรดี”
เมื่อพูดถึงการผิดศีลเรื่องลักขโมย
เรามักจะนึกถึงการขโมยสิ่งของกันใช่ไหมคะ
แต่ “หมอพีร์” บอกเราว่า ‘การขโมยเวลา’ ก็ถือเป็นการผิดศีลด้วยเช่นกัน
อ่านคอลัมน์ “ไดอารี่หมอดู” ฉบับนี้แล้วอาจพบว่า
คุณกำลังทำผิดศีลอยู่ทุกวันอย่างคาดไม่ถึง (0_0)!
ห่างหายไปพักใหญ่สำหรับคอลัมน์ “สัพเพเหระธรรม”
ฉบับนี้กลับมาในตอน “(กว่าจะ)รู้จักรัก”
โดย “คุณ หญิง LeoLino Yn”
อ่านแล้วลองมาสำรวจตัวเองกันดูค่ะ ว่าคุณรู้จักรักแค่ไหน?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
พบกันใหม่พฤหัสหน้า
ที่ www.dlitemag.com นะคะ
สวัสดีค่ะ (^_^)