จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๔๔๐

การอธิษฐานหลังทำบุญใหญ่

ทำบุญใหญ่ ควรอธิษฐานอย่างไรให้คุ้มที่สุด?

ทำบุญใดแล้วสุขนาน นึกถึงเมื่อไหร่ก็สุขเมื่อนั้น

ให้สันนิษฐานว่าบุญนั้นเป็นบุญใหญ่

ยิ่งถ้ามีกำลังปีติแรง ก็เป็นไปได้ว่าบุญนั้นจะให้ผลเร็ว

กล่าวคือ มีผลกับโลกภายในทันตา

การอธิษฐานหลังทำบุญใหญ่

คือการกำหนดทิศทางว่าจะให้บุญใหญ่นั้น

ช่วยส่งผลหรือสนับสนุนให้เกิดรูปชีวิตแบบไหน

คล้ายกับคุณเพาะกายด้วยความตั้งใจว่า

จะเอากำลังกายและกล้ามเนื้อที่เพาะไว้ไปใช้ทำอะไร

แบกหามของหนัก ขึ้นเวทีประกวด

เอาไปแสดงหนัง หรือเอาไว้ช่วยคน ช่วยตัวเองยามลำบาก

ในทางพุทธ

ไม่มีสิ่งใดประเสริฐไปกว่าการได้อยู่บนทางพ้นทุกข์

เพราะบนทางพ้นทุกข์ มีทุกสิ่งรวมอยู่ในนั้นแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นการเริ่มต้นชีวิตด้วยการอยู่กับพ่อแม่ดีๆ

การมีชีวิตที่อุดมสมบูรณ์ไม่ขาดพร่อง ไม่อดอยากหิวโหย

การมีผู้คนแวดล้อมที่จิตใจงดงาม ไม่คิดคดทรยศกัน

การมีคู่ครองที่ช่วยกันปัดเป่าทุกข์ ไม่ใช่ช่วยกันทำลายสุข

ตลอดจนการไปถึงซึ่งสถานที่อันวิเวก

เหมาะกับการเจริญสติเจริญธรรมเมื่อถึงเวลาเหมาะสม

ฉะนั้น เมื่อทำบุญใหญ่ใดๆก็ตาม

การอธิษฐานที่คุ้มที่สุด ไม่น่าจะเป็นการวอนขอลาภยศ

ไม่น่าจะเป็นการโลภเอาเงินทองของต้องใจ

ไม่น่าจะเป็นการเรียกร้องเอาเนื้อคู่มาอยู่ครอง

แต่ควรเป็นการกำหนดทิศทางก่อกรรมให้ตนเอง

เมื่ออยู่ในทิศทางก่อกรรมอันประเสริฐ เป็นไปเพื่อพ้นทุกข์

สิ่งที่ได้คือรูปชีวิตอันเป็นสุขโดยรวม

ไม่ใช่การได้ข้าวของไม่กี่ชิ้น หรือผู้คนไม่กี่หน้า

เมื่อรู้สึกถึงน้ำใจในการให้

ควรอธิษฐานให้ตัวเองคิดมีน้ำใจ

ไม่ดูดาย อยากช่วยเหลือผู้คนได้เองนับแต่นี้ไป

เมื่อรู้สึกถึงความผ่องแผ้วทางใจ

ควรอธิษฐานให้ตัวเองใฝ่ใจในทางที่จิตจะสะอาด

ไม่เดือดร้อนกับการทำผิดบาป

มีความตั้งมั่นเป็นสมาธิง่ายนับแต่นี้ไป

เมื่อรู้สึกถึงความรู้เหตุรู้ผลในการให้

ว่าตั้งใจให้ด้วยความปรารถนาอนุเคราะห์

ควรอธิษฐานให้ตัวเองเป็นผู้มีเหตุมีผล

มีสติที่เจริญ กระทั่งสามารถออกจากทุกข์ได้ตามพระพุทธเจ้า

สรุปคือ ควรอธิษฐานจากบุญอันเป็นตัวตั้ง

เช่น ขอให้ความสามารถในการสละความตระหนี่ครั้งนี้

มีผลให้สามารถสละความตระหนี่ครั้งต่อๆไป

จนกว่าจะละได้ถึงความหวงการมีตัวตนในจิตในใจให้ขาด

เป็นพระอรหันต์องค์หนึ่งในกาลข้างหน้า

การอธิษฐานขอให้เกิดผลทางใจเป็นสิ่งที่ประจักษ์ได้ทันตา

ส่วนการอธิษฐานขอให้เกิดผลภายนอกนั้น

ไม่รู้ว่าจะบังเกิดผลเมื่อใดแน่

อีกประการหนึ่ง ของดีๆภายนอกอธิษฐานเดี๋ยวก็หมดกำลังส่ง

แต่ของดีๆภายในจิตในใจนี้แหละ ที่จะเซฟตัวเองได้

เป็นนิสสัยปัจจัยให้พัฒนาตัวเองยิ่งๆขึ้นไปตามลำดับ

ตราบเท่าเข้าถึงพระนิพพาน

ดังตฤณ

ตุลาคม ๖๖