จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๔๓๘

ถ้าคิดจะทิ้งทุกข์ อย่าเสียดายเหตุแห่งทุกข์

เรื่องดีๆในวันหน้า

มักมีรากจากการที่วันนี้คุณต้องผ่านเรื่องไม่ดี

ด้วยความพยายามทำให้มันลงเอยดี

อดีตที่ขมขื่น ยังดีกว่าวันนี้

ที่เอาแต่จมอยู่กับอดีตที่ขมขื่น

อดีตที่ขมขื่นมีข้อดีตรงที่มันผ่านไปแล้ว

แต่มีข้อเสียตรงที่มันทำให้ปัจจุบันของบางคน

ไปไม่ถึงไหนเสียที

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

หากคุณมี ‘ความเคยชินที่จะเศร้าสร้อย’

และก็ไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรถูก

ให้ปลูกฝังความเคยชินอย่างใหม่

เมื่อ ‘มีอะไรเข้ามากระทบ’ แล้วรู้สึกว่า

จิตโดนขุดคุ้ยเอาอดีตตั้งแต่กาลไหน

พ.ศ. ใดมาก็ไม่ทราบ โถมเข้ามา

ก่อนที่จะเกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ทางอารมณ์

ให้ ‘ตัดตอนเสียด้วยสติ’ อย่าไปคิดต่อ

อย่าไปพยายามที่จะใส่ใจเข้าไป

และก็หมกมุ่นกับอาการที่เคยชินแบบเดิมๆ

คือ กระทบปุ๊บ เกิดปฏิกิริยาเป็นความเศร้าปั๊บ

อันนั้นเป็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องที่ห้ามไม่ได้

แต่สิ่งที่เราจะจัดการได้ คือ

เห็นว่ามันเป็นเพียงแค่สิ่งที่ก่อตัวขึ้นมาชั่วขณะ

ที่เกิดอะไรมากระทบหู กระทบตาให้ระลึกถึง

สิ่งนั้นเป็นเพียง ‘เครื่องกระทบใจ’

แล้วเกิดปฏิกิริยาขึ้นมาเป็นความเศร้า

และเห็นว่าความเศร้านี้มันไม่ได้มีตัวตน

ไม่ได้มีความเป็นตัวเราที่ยั่งยืนอยู่ในกายนี้ในใจนี้

แต่มันเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อมีอะไรมากระทบ

เป็นของชั่วคราวเดี๋ยวเดียวก็หายไป

เห็นมันเป็นเพียงคลื่นรบกวนแบบแมลงหวี่แมลงวัน

ไม่สนใจมัน

ก็หมดแรงดึงดูดให้เข้ามาตอมจิตเราไปเอง

ถ้าเรามีสติระลึกได้แค่นี้นะ

ตัวสติที่สร้างขึ้นมา มันจะค่อยๆสั่งสม

เป็น ‘ความเคยชินใหม่’ ที่จะทำให้เราเจริญก้าวหน้า

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

ชีวิตคนลาดลงสู่ความลุ่มลึก

ของสิ่งที่ตัวเองทำมากขึ้นทุกที

ความเบาตัวเบาใจไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

และหลายครั้ง ก็อาจเกิดขึ้นได้ง่ายๆ

จากการเรียนรู้ที่อยู่กับความหวานชื่น

ของการลืมอดีตที่ขมขื่น

จุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตให้คุ้ม

คือการทุ่มเทกับการ ‘ใช้ชีวิตขณะนี้’

ไม่ใช่ ‘ใช้ชีวิตซํ้าอยู่ในหัว’

ถ้าคิดจะทิ้งทุกข์ อย่าเสียดายเหตุแห่งทุกข์!

ดังตฤณ

กันยายน ๖๖