จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๔๓๐

มีใจเปิดกว้างเป็นทาน ได้เจือจานจนอิ่มสุข

คนสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตนเอง

คือคนที่ถูกบีบให้ต้องสะสมเงิน

แต่เส้นทางสะสมเงินอาจบีบให้แยกไม่ออก

ระหว่างจำเป็นต้องเอาให้พอ กับโลภจะเอาให้มาก

พอรู้ตัวอีกทีก็เอามากไป จนไม่รู้จักพอเสียแล้ว

คนสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตนเอง

จะมีเรดาร์ระวังตัว ระวังการใช้เงิน

แต่เส้นทางการระวัง อาจทำให้แยกไม่ออก

ระหว่างระวัง กับตระหนี่ถี่เหนียว

พอรู้ตัวอีกทีก็งกจนเป็นโรคจ่ายไม่เป็นเสียแล้ว

ชีวิตขี้โลภและตระหนี่ถี่เหนียวนั้น

เป็นชีวิตที่ปรุงแต่งจิตให้รู้สึกว่าไม่ปลอดภัยอยู่ตลอดเวลา

เพราะจิตคับแคบ มืดมัว และเป็นทุกข์

สมองถูกล็อกให้คิดแต่จะเอาเข้าตัว

จิตแบบนั้นหวั่นไหวง่าย และระแวงเกินเหตุ

ถึงแม้ผิวนอกจะเหมือนมีความสุข

ท่ามกลางทรัพย์สินอลังการ

แต่ภายในโหยหิวเหมือนตายอดตายอยาก

หรือไม่ก็ทรมานกับความไม่รู้จักอิ่ม

คล้ายคนถูกหลอกให้กินพยับแดด

ดีใจนึกว่ากินน้ำ ใจเกิดอุปาทานว่าชุ่มชื่น

แต่แท้จริงลำคอและท้องไส้ยังแห้งผากเหมือนเดิม

การโดนปรุงแต่งจิตด้วยตัวเลขเงินเข้าท่าเดียว

จะทำให้เกิดเป้าหมายผิดๆ

เช่น ต้องมีถึงเท่านั้นเท่านี้

ชีวิตถึงจะเข้าเขตปลอดภัย

แต่ต่อให้เห็นตัวเลขในบัญชีเพิ่มขึ้น

จนเลยจุดที่คาดหวังไว้แล้ว

ก็เหมือนน้อยไปอีก เกิดเพดานใหม่ขึ้นมาอีก

ไม่เคยไต่ระดับไปถึงจุดที่น่าพอใจอย่างแท้จริงเลย

นั่นเพราะชีวิตไม่เคยข้ามเข้าเขตปลอดภัย

และจิตไม่เคยพ้นเขตความยากจน

จนกว่าจะมีปกติเป็นกุศล

มีใจเปิดกว้างเป็นทาน ได้เจือจานจนอิ่มสุข

เกิดสัญชาตญาณของจิตที่ทรงความเป็นกุศล

รู้ชัดว่า เดี๋ยวนี้ไม่เดือดร้อน ภายหน้าก็สบายแน่

แม้ยังไม่มีเงินมาก

ยังต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย

ยังต้องถูกกดดันเรื่องหนี้สินงอก

แต่แค่ไม่คิดจะเอาตัวไปพัวพันกับเงินสกปรก

ใจก็ยังรู้สึกสะอาดอยู่ได้

แค่ไม่คิดจะฉ้อฉลทุจริต

ใจก็ยังรู้สึกปลอดภัยได้อยู่

แค่ไม่คิดจะฉกฉวยทรัพย์ที่คนอื่นไม่ให้

ใจก็ยังรู้สึกว่ามีอะไรดีๆเหลือติดตัวบ้าง

การให้ทานเป็นความสบายใจ

ทำได้ด้วยการรักษาศีลข้อ ๒

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

เมื่อเข้าตาจนแล้วทนได้ อดกลั้นอยู่

พระพุทธเจ้าสรรเสริญว่าเป็นมหาทาน

เพราะให้ความเป็นปกติสุข

ให้ความปลอดภัยในทรัพย์สินกับผู้คนไม่เลือกหน้า

และเมื่อไม่เอาทรัพย์ร้อนๆมาลนจิตลนใจ

ใจย่อมไม่ต้องดิ้นพล่านหาความสงบนอกตัวมาแต่ไหน

ส่วนการให้ทานแบบเจือจาน

ถ้าตั้งต้นด้วยการอยากให้ผู้รับมีความสุข

จะเกิดความสุขตั้งแต่คิดให้

ยิ่งถ้าให้แบบที่ตนเองไม่ต้องเดือดร้อน

ไม่ต้องมาเสียดายสิ่งที่ให้ไปในภายหลัง

ก็ยิ่งได้รับความสุข ความปลื้มใจที่บริสุทธิ์

ไม่มีอะไรติดค้าง และไม่มีมลทินต้องกังวล

หลับตานึกถึงใจที่รักษาศีลข้อ ๒

ใจที่พร้อมแจกจ่ายเจือจาน

คุณจะรู้สึกถึงนิมิตที่มีลักษณะเปิดกว้าง สงบสุข

นั่นแหละนิมิตของความปลอดภัย

ที่ส่องสว่างจากชาตินี้ไปถึงชาติหน้า

แท้จริงการให้ไป จึงเป็นการได้มา

หากถามหามาตรวัดของการให้ทานที่ถูกต้อง

ให้ถามถึงความสุข ความอบอุ่นใจ

ที่มาประดิษฐานอยู่ในใจตนเอง

วันไหนรู้สึกว่า

ความสุขมีค่ากว่าเงิน ทั้งที่ได้มาและให้ไป

ก็ควรสันนิษฐานว่า

คุณน่าจะรู้จักให้ทานแบบที่ถูกต้องแล้ว

กระบี่อยู่ที่ใจ

เงินอยู่ที่จิต

ให้ทานบ่อย เป็นสุขบ่อย

จะรู้สึกมีมากกว่าเงิน!

ดังตฤณ

พฤษภาคม ๖๖