จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๔๑๔
ใต้ร่มพระพุทธศาสนา
จะสร้างทุน
เพื่อพบพุทธศาสนาทุกชาติอย่างไร?
ทุกครั้งที่เราทำบุญกับพุทธศาสนา
คือทุกครั้งที่เราเพิ่มความหนักแน่น
‘เพิ่มสิทธิ เพิ่มโอกาส เพิ่มน้ำหนัก’
ให้เราได้อยู่ใต้ร่มโพธิ์ร่มไทรของพุทธศาสนาไปเรื่อยๆ
ทีนี้ถามว่าบุญแบบไหน
ที่จะ ‘ผูก’ เราไว้กับพุทธศาสนา?
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ส่วนใหญ่เรามักจะนึกถึง
การทำบุญทำทาน การใส่บาตรพระ
ซึ่งนั่นก็ใช่นะ
แต่ว่าเป็นระดับของการให้ทาน
ซึ่งมีอยู่ทุกศาสนา
หรือว่าบุญในระดับศรัทธา
มีครูบาอาจารย์ พระอรหันต์ ยึดเหนี่ยวจิตใจ
ซึ่งนั่นก็ไม่แตกต่างจากศาสนาอื่นๆ
ศรัทธา เป็นของที่เปลี่ยนง่าย
ศรัทธา คือสิ่งที่ใกล้เคียงกับอารมณ์
ไม่ได้มีความตั้งมั่น ปักหลักอยู่ได้ตลอดไป
ไม่ว่าเราจะตั้งความศรัทธาในพุทธศาสนาไว้ขนาดไหน
สิ่งที่จะทำให้ใจของเรา ‘ปักมั่น’
อยู่กับพุทธศาสนาได้แบบแน่วแน่
คือ ปัญญา
ซึ่งเป็นเหมือนกับเหรียญด้านกลับกับศรัทธา
เป็นเหรียญเดียวกัน แต่ว่าเป็นคนละด้านกัน
ถ้าหากว่า เรามีศรัทธาแบบพุทธจริง
ต้องมีปัญญาประกอบด้วย
แล้วบุญที่เกี่ยวกับปัญญา
ไม่ใช่บุญที่เราบอกว่า
ฉันทำตู้พระไตรปิฎกถวายวัดแล้ว
ไม่ใช่นะ นั่นคือการให้ธรรมทาน
มีส่วนเสริมให้เราเกิดใหม่ได้ปัญญาชั้นสูงจริง
แต่ว่าปัญญาในแบบที่จะผูกอยู่กับพุทธศาสนา
คือปัญญาในแบบที่มีความเข้าใจว่า
สัมมาทิฏฐิคืออะไร
ถ้าเรามาถึงจุดที่ทำบุญขนาดได้สัมมาทิฏฐิ
ตรงนี้ เป็นบุญในพุทธศาสนาอย่างแท้จริง
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
สัมมาทิฏฐิคืออะไร?
คือ ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่า
พุทธศาสนามีขึ้นมา
เพื่อให้เราเห็นว่าอะไรเป็นทุกข์
สิ่งที่เป็นทุกข์ก็คือการเกิด แก่ เจ็บ ตาย
คือกายใจนี้
สภาพกายใจนี้เป็นห่วงโซ่หนึ่ง
ของการเกิดแก่เจ็บตาย
แล้วถ้าหากว่าเราสามารถตัดโซ่ข้อนี้ทิ้งได้
ปฏิกิริยาลูกโซ่ที่ยืดยาวเป็นอนันตชาติ
ก็จะพลอยขาดสะบั้นไปด้วย
ตัวนี้คือสัมมาทิฏฐิ
ถ้าเราเห็นกายใจนี้ด้วยความเป็นรูปนาม
ที่มีแต่ทุกข์เกิดขึ้น มีแต่ทุกข์ที่หายไป
แล้วน้อมเอาสัมมาทิฏฐินี้
มาทำให้เกิดสติอยู่กับภาวะที่เป็นปัจจุบันนี้เลย
ทีละนิดทีละหน่อยก็ยังดี
เช่น
เห็นว่าที่นั่งอยู่นี่ไม่มีตัวเรานั่ง
มีแต่กายนั่งอยู่ มีแต่ท่านั่งนั่งอยู่
เห็นว่าที่ใจเราล่องลอยไปนี่
เรียกว่าเป็นจิตฟุ้งซ่าน
ที่ใจเรามีความสงบ มีความตั้งมั่นนี่
เรียกว่าจิตเป็นสมาธิ
จะต่างไปเรื่อยๆ
ค่อยๆเห็นไปทีละนิดละหน่อย
ไม่มีอะไรเที่ยงสักอย่าง
ไม่มีอะไรเป็นตัวเป็นตนสักอย่าง
ตัวนี้แหละ ที่จะทำให้
เกิดเชื้อแห่งความเป็นพุทธที่แท้จริง
ขึ้นมาบนเส้นทางกรรมของเรา
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
พุทธศาสนาไม่ได้มีมาบ่อยๆ
ในชาตินี้ เรามีโอกาสพบแล้ว
และก็มีสติ
มีสภาพอุปกรณ์ คือ มีกายใจนี้พร้อม
แล้วเราไม่ปล่อยให้เสียโอกาสไปเฉยๆ
ทำให้สติเจริญขึ้น
รู้กายรู้ใจมากเข้าๆ
ทีละนิดทีละหน่อยเหมือนหยอดกระปุก
ก็นับว่าสะสมบุญ
ในแบบที่จะทำให้มี ‘ความเที่ยง’
ที่จะได้พบพระพุทธศาสนาอีกเรื่อยๆ!
ดังตฤณ
ตุลาคม ๖๕
