จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๔๐๐

 สยบอาการเลือดขึ้นหน้า

คำด่าทอ

เหมือนหอกดาบที่แหลมคม

เหมาะเอามาใช้ฝึกจิต

มีคาถาอยู่บทหนึ่ง

ซึ่งอยู่ในพระไตรปิฎก

ที่ใครท่องขึ้นใจแล้ว

อาจสยบอาการเลือดขึ้นหน้า

ตอนถูกด่าได้

ท่านให้ท่องว่า

‘เราจักอดกลั้นต่อคำล่วงเกิน

ดุจช้างอดทนต่อลูกศรในสงคราม’

เมื่อท่องอยู่อย่างนี้ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง

จะเกิดนิมิตทางใจ

เห็นคำด่าปรากฏชัด

ราวกับเป็นอาวุธที่คนเราใช้ทิ่มแทงกัน

จิตวิญญาณที่ทนรับไม่ได้ก็ตาย

กลายเป็นผีบ้าในสงคราม

ส่วนจิตวิญญาณที่อดกลั้นอยู่

ก็ดูสง่างามเหมือนช้างศึก

ที่ไม่กลัวคมหอกคมดาบและศาสตราทั้งหลาย

ท่านว่า คนทุศีลมีอยู่มาก

สนุกกับการพ่นคำล่วงเกิน

อันมีพิษสงร้ายกาจกันมาก

ท่านให้มองว่าเป็นเรื่องดี

เราจะได้อาศัยโลกนี้เป็นที่ฝึกใจ

เพราะในหมู่มนุษย์ที่ได้ฝึกแล้ว

อดทนต่อคำล่วงเกินได้แล้ว

จักเป็นผู้ประเสริฐสุด

เหนือกว่าม้าอัสดร ม้าอาชาไนย

และช้างกุญชรที่นายควาญฝึกแล้ว

เมื่อชีวิตต้องลุยไปในดงคำด่า

คุณจะรู้สึกถึงนิมิตของจิตวิญญาณ

อันเป็นของภายใน ที่แตกต่างไปเรื่อยๆ

ไม่มืดมัวหม่นหมอง เสื่อมเสียลง

ก็ส่องสว่างอาภา สง่างามขึ้น

ทุกอย่างอยู่ที่จิตตั้งต้นว่า

จะยอมกรีดร้องบ้าคลั่งตามความเจ็บปวด

หรือจะเลือกเส้นทางอดกลั้น

ต่อพิษบาดแผลของหอกดาบที่ทิ่มแทงมา

เห็นว่าลมหายใจนี้เจ็บปวดแค่นี้

เห็นว่าลมหายใจต่อมาก็เบาลงเอง

ไม่ต้องเร่ง ไม่ต้องเก็บกดหรืออัดอั้นอันใด

เราเป็นช้างศึกวิเศษ

ที่หายบาดเจ็บเองได้

ด้วยการฝึกสังเกตความไม่เที่ยง

ของความรู้สึกเจ็บปวดได้อย่างนี้!

อ้างอิง: คาถาธรรมบท นาควรรคที่ ๒๓

ดังตฤณ

มีนาคม ๖๕