จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๙๐

สมานแผลใจ

แผลทางใจ

ถ้าจะหายเร็ว ก็คือต้องลืมเร็ว

แล้วที่จะลืมเร็ว

ความรู้สึกที่เป็นขั้วตรงข้าม

ต้องแซงหน้า

ยิ่งตรึกนึกมากขึ้นเท่าไหร่

แผลแทนที่จะหายไปเอง

จะกลับยิ่งถ่างกว้างขึ้น

ความทรงจำก็เลยจะไม่ไปไหน

ทางแก้

ไม่ใช่สั่งตัวเองให้

‘หยุดนึกถึงคนคนนั้นซะที’

แต่ต้องด้วยการ

‘เปลี่ยนวิธีคิดถึงใครคนนั้นเสียใหม่’

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

ถ้าความเคยชินที่จะคิด คือ

‘ทำอย่างไรภาพจำ

จะกลายเป็นภาพจริงอีกครั้ง?’

ให้บอกตัวเองว่า

นั่นแหละ! คุณกำลังกรีดแผลเล่นแล้ว

อาการทางใจพรรค์นั้น

คือต้นเหตุให้ยื้อทุกข์เปล่าๆ

เตือนตัวเองให้เกิดสติรู้ขึ้นมาว่า

นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรที่คุณได้คืนมา

นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรที่ใจสร้างขึ้นจริง

จากนั้นให้ตกลงกับตัวเองว่า

คุณจะสั่งสมความเคยชิน

ที่จะตั้งโจทย์ใหม่ คือ

'ทำอย่างไร

ใจจะอยู่กับความจริงตอนนี้?'

โจทย์ข้อนี้แหละ

ยาสมานแผลสูตรโบราณ

ที่ยังคงรักษาแผลได้ผลมาทุกยุคทุกสมัย

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

เมื่อนึกถึงปัจจุบัน

คุณจะนึกถึงความมีอยู่

ของลมหายใจ

และอาการทางกายเดี่ยวนี้

รู้ว่าหายใจสั้นหรือยาว

รู้ว่าหลังตรงหรือหลังงอ

หายใจยาวขึ้น เป็นสุขมากขึ้น

หายใจสั้นลง เป็นสุขน้อยลง

นั่งหลังตรง สติดีขึ้น

นั่งหลังงอ สติด้อยลง

ความรู้ที่ได้จากการสังเกตนี้

คือเบสิก

ที่ช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองกระจ่าง

นั่นคือ ภาพความทรงจำเก่าๆ

จะหวนมาเล่นงาน

ตอนคุณไม่เป็นสุข หรือมีสติด้อยลง

ถึงจุดหนึ่งคุณจะเคยชิน

ที่จะคิดถึงความสัมพันธ์

ระหว่างสภาพกายกับสภาพใจ

แล้วงงตัวเองว่าทำไม

อกหัก ผิดหวังในรัก

แล้วต้องมัวหวนคิดถึงภาพอดีต

ในเมื่อมีภาพปัจจุบันให้รู้

ให้เป็นสุขอยู่กับตัวเองได้อย่างนี้

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

นี่คือทางลัดในการสมานแผล

ที่ถ้าทำจริง

ก็อาจเห็นผลจริงในวันเดียว

คนอกหักหลายคน

ที่หันหน้าเข้าหาธรรมะ

พบว่าดีที่อกหัก ดีที่เคยมีแผลใจ

ไม่อย่างนั้น คงไม่คิดปลีกตัว

ออกมาจากความวุ่นวายในโลก

ได้มาเสพสัมผัสความว่าง

ความเบาแบบธรรมะ!

ดังตฤณ

พฤศจิกายน ๖๔