จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๗๖

เข้าสมาธิ 

ถ้าเข้าสมาธิไม่ได้

คุณจะไม่มีกำลังใจนั่งเอาเลย

ถ้าเข้าสมาธิได้ แต่ยาก หรือช้า

คุณจะลังเลว่าจะนั่งดีหรือไม่นั่งดี

แต่ตรงกันข้าม

หากเข้าสมาธิได้ดีและรวดเร็ว

คุณจะเห็นการนั่งสมาธิเป็นของหวาน

อยากเสพ อยากดื่มด่ำไปเรื่อยๆ

คุณจะพุ่งจิตเข้าใส่ทันทีที่มีโอกาส

ไม่ใช่รอให้ถึงเวลาเข้าสมาธิเป็นทางการเสียก่อน

แต่อาจใช้เวลาสั้นๆที่รอใครอยู่

เอามาเข้าสมาธิเล่นไปพลางๆ

อย่างนี้ภาษาธรรมคือมี ‘ฉันทะ’

ซึ่งหมายถึงความพอใจจะต่อยอดให้ยิ่งๆขึ้น

คนเข้าสมาธิได้เร็ว

ไม่ใช่เพราะไอคิวสูง

ไม่ใช่เพราะมีพรสวรรค์

ไม่ใช่เพราะได้อุบายลัดจากไหน

แต่เพราะรักษาจิตเก่ง

และจำนิมิตสมาธิที่เคยเกิดแล้วได้แม่น

ในระหว่างวันสามารถนึกออกทันที

ตลอดจนหน่วงไว้ในใจได้นาน

รักษาจิตเก่ง

ศูนย์กลางหลักที่สุด

คือ ไม่คล้อยตามอารมณ์เพ้อเจ้อ

พูดอะไรมีเป้าหมาย

พอพูดเข้าเป้าแล้วหยุด

แม้พูดเล่นพูดหัวเอาตลก

หัวเราะเสร็จก็ไม่พล่ามต่อให้จิตพล่าน

การพูดอย่างมีเป้าหมายแม่นๆ

จะส่งเสริมให้จิตมีกำลัง

รวมทั้งเห็นค่าของการรักษาศีล ๕ ให้สะอาด

เพื่อความผ่องแผ้วแห่งคุณภาพจิตด้วย

(การพูดเพ้อเจ้อ เป็นมุสาวาทอย่างหนึ่ง

ถ้าระงับได้ ก็มีกำลังรักษาศีลข้ออื่นง่ายขึ้น)

จำนิมิตแม่น

ก็เหมือนจำได้ว่า

หันหน้ามองหน้าต่างบานไหน

แล้วจะเห็นท้องฟ้ากว้างได้ทันที

พวกที่ฝึกอานาปานสติจะได้เปรียบกว่าเพื่อน

เนื่องจากจำลำดับที่แน่นอน

เพื่อเข้าถึงนิมิตเดิมได้ง่าย

เช่น จำว่า เริ่มด้วยการนั่งคอตั้งหลังตรง

สำรวจว่าเท้า มือ ใบหน้า เกร็งหรือคลาย

จากนั้นหายใจเข้าออกให้ทั่วท้อง

รู้สึกถึงซี่โครงที่บานออกแล้วยุบเข้า

เพียงเท่านี้ นิมิตสมาธิเดิมๆที่เคยเกิด

ก็จะเกิดอีก ยกจิตตั้งเป็นสมาธิได้อีก

กับทั้งต่อยอดเป็นการเจริญสติ

รู้นิมิตกายใจโดยความเป็นของไม่เที่ยง

ไม่ใช่ตัวเดิม ไม่ใช่ตัวใคร ได้สบายๆด้วย

พวกที่สมาธิยังไม่ตั้งมั่น

แล้วกระโดดไปทำแนวนั้นที แนวนี้บ้าง

แม้ฟลุกเกิดสมาธิ ก็จะจำนิมิตไม่ได้

เพราะจับฉ่ายจนเลอะเลือน

หรือแม้ทำอยู่แนวเดียว

แต่ไม่ใส่ใจจดจำนิมิตที่เกิดแล้ว

ก็ยากที่จะต่อติดใหม่

ดังนั้น หาลำดับเข้าถึงนิมิต

ที่แน่นอนให้ได้

จะเป็นนโยบายที่ดีที่สุด

สำหรับช่วงเริ่มตั้งไข่!

ดังตฤณ

เมษายน ๖๔