จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๖๕

ความสุขภายใน 

คนบางคนน่าเห็นใจ

อยากให้คนอื่นเห็นค่า

แต่ว่าหน้าที่การงาน

ติดเพดานเตี้ยๆอยู่แค่นั้น

หลายคนเก็บกด

แต่ไม่แสดงออก

หลายคนรอระเบิด

ใกล้เผาโลกรำไร

ขณะที่บางคน

สร้างทางเลือกขึ้นมาเอง

ด้วยการพองตัว

ให้ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็น

เช่น ใช้ตำแหน่งหน้าที่

บีบให้คนอื่นต้องไหว้วอนตน

หรือใช้อำนาจที่ไม่มี

เพื่อสร้างตัวตนให้มันมีขึ้นมา

ไม่น่าต้องดุด่า ก็หาเรื่องดุด่า

เรื่องต้องบอกให้รู้ทั่วๆ

กลับเก็บงำไว้รู้คนเดียว

เป็นคนสำคัญอยู่คนเดียว

หรือเรื่องจริงเป็นอย่าง

เอามาพูดให้เข้าใจผิดอีกอย่าง

รวมแล้วเพื่อสร้างค่าให้ตนเองดูดี

หรือมีอะไรเหนือกว่าคนอื่น

อย่างน้อยสักนาทีหนึ่งก็เอา

การหาเรื่องกลั่นแกล้งหรือรังแกคนอื่น

โดยอาศัยหน้าที่การงานเป็นเครื่องมือ

คือบาปหนักที่สาหัสอย่างหนึ่ง

เพราะเป็นการเอาทั้งชีวิตตน

ไปพ่นพิษใส่คนอื่น

หรือกระทำชีวิตให้มีหนามแหลม

งอกออกมาทิ่มตำใครต่อใครรอบตัว

เมื่อทำชีวิตตัวเองให้เป็นอย่างไรกับใครอื่น

พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลังตาย

ก็อาจพบกับสภาพชีวิต

ที่มีพิษในปาก หรือมีหนามตามตัว

สอดคล้องกับที่เคยทำไว้เป็นอาชีพนั่นเอง

ส่วนคนที่ทำงานเล็ก

ด้วยใจเอื้อเฟื้ออย่างใหญ่

ภูมิใจที่ช่วยให้ชีวิตของคนอื่น

พบเจอแต่ความสุขเล็กๆน้อยๆเสมอ

สุดท้ายเขาจะรู้สึก

ถึงความเป็นชีวิตที่มีเกียรติ

มีความสง่างามออกมาจากความสุขภายใน

ให้เป็นอะไรก็ได้

ที่รู้สึกดีกับตัวเองระหว่างมีชีวิต

และมั่นใจว่าหลังสิ้นชีวิตนี้

จะไปมีชีวิตหน้าที่ดีขึ้น

เหมือนที่เคยช่วยให้ชีวิตคนอื่น

ดีขึ้นมาโดยตลอด!

ดังตฤณ

พฤศจิกายน ๖๓