จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๖๒

เปลี่ยนใจ

เปลี่ยนใจ

ในความรับรู้ของคนทั่วไป

คือการที่คนคนเดิม

คิดอะไรไปอีกแบบ

อาจเพราะได้ข้อมูลเพิ่ม

หรืออาจเพราะอารมณ์ต่าง

จิตเปลี่ยน

ในความรับรู้ของผู้เจริญสติ

คือการมีสติอย่างใหญ่

เห็นว่าจิตไม่ใช่ใคร

กุศลจิตเกิดขึ้นดวงหนึ่งเพราะคิดดี

อกุศลจิตเกิดอีกดวงแทนที่เพราะคิดร้าย

จิตทั้งสองดวงไม่ใช่ดวงเดียวกัน

เมื่อดวงหนึ่งดับไป

ก็เกิดอีกดวงขึ้นแทนกัน

ไม่ได้มีความเป็นบุคคลทั้งคู่

การเปลี่ยนใจ

เห็นตนเป็นคนละคนกับเมื่อวานแล้ว

แค่ฉายให้เห็นว่า

ตัวตนเป็นสิ่งต่อยอดไปได้เรื่อยๆ

ไม่ได้มีตัวของใครถาวรอยู่ที่ไหน

ทว่าก็อดยึดไม่ได้ว่า

มีตัวของตนอยู่ตรงนี้จริงๆ

คิดได้แค่ไหน ก็จริงได้แค่นั้น

ต่อเมื่อมุมมองเปลี่ยน

เห็นจิตกับความคิดเป็นต่างหากจากกัน

มีช่องว่างที่ห่างไกลเป็นคนละชั้น คนละฟาก

ความยึดมั่นเหนียวแน่นว่า

มีตนเป็นคนคิด จะหายไป

คิดได้แค่ไหน

ก็รู้ว่าไม่มีเราเป็นผู้คิดได้แค่นั้น

เพื่อจะเห็นความคิด

เป็นต่างหากจากจิต

อยู่ๆจะคิดเพื่อให้เห็นไม่ได้

เพราะจะเป็นการคิดซ้อนคิดเปล่า

ความคิดไม่มีทางเห็นความคิดได้เลย

พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ลมหายใจให้เป็นก่อน

เมื่อรู้ว่ากำลังหายใจเข้า หายใจออก

สติที่รู้ความจริงเกี่ยวกับลมหายใจนั้น

จะทำให้จิตมีความสามารถรู้อะไรขึ้นมา

มากกว่าอยู่ในสภาพเอาแต่คิด

เมื่อต่อยอดการรู้ลมหายใจ

ไปเป็นรู้ว่ากำลังหายใจอย่างอึดอัด

หรือกำลังหายใจอย่างสบาย

สติที่รู้ความจริงเกี่ยวกับภาวะภายใน

จะทำให้จิตเริ่มมีความสามารถ

รู้สิ่งที่เป็นนามธรรม

ที่ซ้อนกันอยู่กับสุขทุกข์ขณะนั้นๆ

เช่น เมื่อรู้สึกเป็นทุกข์

จะเห็นหมอกควันดำทางความคิดคละคลุ้ง

เมื่อรู้สึกเป็นสุข

จะเห็นความคิดเบาเป็นสายบาง เป็นต้น

เมื่อเห็นลักษณะฟุ้งยุ่ง

หรือเบาบางทางความคิดได้บ่อยๆ

สติที่เกิดขึ้นทราบว่า

เป็นความคิดคนละสาย

ไม่มีความเป็นเช่นเดิมในแต่ละสายความคิด

คุณจะได้คำตอบชัดขึ้นเรื่อยๆ วันต่อวันว่า

ไม่มีใครเปลี่ยนความคิด

มีแต่ความคิดที่เปลี่ยนไป

ไม่มีคุณในความคิด

มีแต่ความคิดที่ทำให้จิตนึกว่าเป็นคุณ!

ดังตฤณ

ตุลาคม ๖๓