Print

จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๓๘

dungtrin_editor_cover

dungtrin_new2

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาดีชาตินี้

 

 
 

editor338

 

เด็กลูกจ้าง

ที่กินเงินเดือนถูกๆ

ขายของ ขายขนมทั้งวัน

แต่เชียร์ลูกค้าเต็มที่

เขาจะรู้จักสินค้า

และเข้าใจลูกค้ามากขึ้นทุกที

จนกลายเป็นเถ้าแก่เองได้ในวันหนึ่ง

 

เด็กเรียนเก่ง

ที่ชอบติวให้เพื่อนๆ

โดยไม่หวงวิชา ไม่หวงคะแนน

รู้จุดอ่อน รู้ความสงสัยของคนไม่เก่ง

รู้วิธีอธิบายเรื่องยากให้คนเข้าใจง่ายๆ

เขาจะโตขึ้นเป็นติวเตอร์พันล้านได้ในวันหนึ่ง

 

พระอุปัฏฐาก

ที่รับใช้ครูบาอาจารย์ดีๆ

ประจักษ์ตาประจักษ์ใจว่า

วิถีชีวิตของผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเป็นอย่างไร

แม้นั่งนิ่งด้วยกัน

ก็สัมผัสถึงกระแสธรรมจากจิตถึงจิต

รู้ว่าตั้งจิตไว้แบบไหน

จึงอยู่บนทางเดียวกับครูบาอาจารย์

ธรรมย่อมเจริญงอกงาม

ถึงระดับเดียวกับครูบาอาจารย์ในวันหนึ่ง

 

มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง

เริ่มจากการมีตัวเปล่าๆ

ที่ไม่มีอะไรให้จดจำมากกว่าหน้าตา

กลายเป็นใครคนหนึ่ง

ที่มีคุณลักษณะน่าจดจำเฉพาะตัว

ไม่ใช่ด้วยความบังเอิญ

แต่ต้องมีที่มาที่ไปเสมอ

อย่าเชื่อว่าจะเป็นใครคนหนึ่ง

ด้วยการเลียนแบบข้อเด่น

บทบาทเด่นๆของคนอื่น

ได้ด้วยวิธีลัดๆ เร็วๆ

ประเภท เห็นเขาทำได้

เราก็ต้องทำได้เดี๋ยวนี้

เพราะเมื่อทำอย่างเขาไม่ได้

หรือเป็นอย่างเขาไม่ได้

ทางเลือกที่เหลือเดี๋ยวนี้

ก็ไม่พ้นอิจฉาริษยา

หรือพูดจาทำลายกัน

 

แทนที่จะเพิ่มคนเก่งขึ้นจากแรงบันดาลใจ

กลายเป็นเพิ่มตัวป่วนขึ้นจากความตาร้อน

 

หลายคนรู้ตัวว่า

เป็นคนขี้อิจฉาริษยา

และรำคาญอารมณ์ริษยาของตัวเองมาก

แต่ก็ไม่ทราบจะแก้อย่างไร

ทางหนึ่ง คือ เมื่อจ้องใครแล้วอิจฉา

ให้ถามหาที่มาของความเป็นเช่นนั้นทันที

แล้วทำอย่างที่เขาทำ

หรือพยายามแบบที่เขาพยายาม

เพื่อให้ความเหนื่อยและหยาดเหงื่อที่เข้าตา

ไปลดอุณหภูมิความร้อนในดวงตาลงบ้าง

 

บางสิ่งบางอย่าง เช่น พ่อแม่ดีๆ

ช้อนเงินช้อนทองที่คาบมาแต่เกิด

รูปร่างหน้าตาเป๊ะๆที่ไม่ต้องผ่าตัด

แม้เจ้าตัวก็ตอบไม่ถูกว่าได้มาอย่างไร

อันนี้ก็ต้องตั้งศรัทธาไว้

ในแบบที่เป็นเหตุเป็นผล

เกิดในตระกูลดี เพราะมีศีล

เคยพิสูจน์ศีลด้วยการห้ามใจจากสิ่งยั่วยุชั่วๆ

เกิดมาไม่ลำบาก เพราะเคยช่วยคน

ไม่ใช่คอยขัดแข้งขัดขาใครตลอด

 

พูดง่ายๆ ถ้าจะเกิดมาดีพร้อมตั้งแต่เกิด

ก็ต้องทำดีให้พร้อมไปจนตาย

แล้วรอผลดีในชาติหน้า

แต่ถ้าจะเอาดีชาตินี้

เช่น อยากรวยด้วยตัวเอง

ก็ต้องรู้จักสร้างงาน

ประเภทที่เอื้อประโยชน์กับคนหมู่มากได้

เริ่มจากตั้งความเชื่อไว้ว่า

ตัวเองรู้อะไรอย่างหนึ่ง

สามารถสร้างอะไรอย่างหนึ่งขึ้นมา

ทำให้ผู้คนพอใจ และเต็มใจจ่ายเงินให้

 

เมื่อมองอย่างนี้ ลงมืออย่างนี้

ในที่สุดจะรู้ว่า

มีแต่คนงอมืองอเท้าเท่านั้น

ที่ต้องเอาแต่อิจฉาริษยาไปจนชั่วชีวิต!

 

ดังตฤณ

ตุลาคม ๖๒