จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๓๑

เกมกรรม

แค่คุณชิงชังเขา

ในฐานะผู้สังเกตการณ์

หรือถ้าคุณนึกอยากผูกเวรกับเขา

ในฐานะคนโดนแย่ง

ก็เป็นหนึ่งในโทษที่เขาโดนแล้ว

เพราะพระพุทธเจ้าตรัสว่า

ผลของการผิดศีลข้อ ๓ สถานเบา

คือ การมีภัยเวรในโลกนี้

(ส่วนสถานหนัก ต้องไปอบายภูมิ

คือมีอะไรกับใครไม่เลือกหน้า

ไม่เลือกลูกเขาเมียใครไปเรื่อย)

หลายคนที่แย่งสามีหรือภรรยาคนอื่น

มักคล้ายกัน คือ ไปไหนรู้สึกไม่ปลอดภัย

นั่นก็เพราะรู้แก่ใจว่าเจ้าของเขาหวง

เจ้าของเขาอาจคิดประทุษร้ายตอบ

ความรู้สึกกลัวภัย ไปไหนไม่เป็นสุข

ก็เป็นการโดนลงโทษสถานหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม

ต้องพิจารณาด้วยว่า

ความเกลียดชังในฝั่งเรา

ทำให้อยากเห็นใครบางคนพินาศ

ผลของการอยากเห็นคนอื่นพินาศ

คือการเกิดโทสะชนิดแรง

จิตใจพลุ่งพล่านด้วยไฟนรกจากอกตน

อันนั้นเราเองก็ต้องรับผลของเราเช่นกัน

และถ้าพูดกันตามธรรมชาติของจิต

คนที่คิดอยากให้ใครเจ็บเท่าตน

หรือเจ็บมากกว่าตน

มักเป็นคนที่อยู่ใกล้แล้วรุ่มร้อน

ไม่มีใครอยากทนอยู่ด้วยนานนัก

เห็นใบสมรสเป็นความถูกต้องชนิดเดียวในโลก

ถูกผิดอื่นไม่พิจารณาเลย

ประเภทนั้นก็อาจเป็นต้นเหตุส่วนหนึ่ง

ที่ทำให้ต้องอกช้ำระกำใจในที่สุดด้วย

ถ้าอ่านเกมกรรมออก

ก็จะบอกถูกว่ามีกรรมทั้งฝั่งเขาฝั่งเรา

ไม่ใช่มีใครถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว

เมื่อเห็นภาพรวม

ใจเราจะเป็นกลางขึ้น

เช่น เห็นว่าเหตุผลของการไปมีคนอื่นนั้น

พิสดารหลากหลายได้ไม่ซ้ำกัน

ส่วนใหญ่คือไม่อิ่มในกาม

ได้เท่าไรไม่พอ คิดไม่ซื่อแต่แรก

แต่อีกส่วนหนึ่งเกิดจากตบะแตก

จากการถูกยั่วยวน สถานการณ์พาไป

และอีกส่วนเกิดจากความรู้สึกเหลือทน

เช่นที่เคยมีข่าวคนดีศรีสังคมหลายราย

กลายเป็นฆาตกรเพราะคู่ครองโหดร้าย

พูดจาไม่ดี ไม่ปฏิบัติหน้าที่อันควรของคู่ครอง

แถมไม่ยอมให้หย่า ไม่ว่าจะอ้อนวอนอย่างไร

ประเภทอ้อนวอนขอหย่าแล้วถูกปฏิเสธ

เลยไปมีคนใหม่แบบไม่เกรงใจใบสมรสนั้น

อาจเพราะพบว่าอยู่กับอีกคนแล้วชีวิตมีความสุข

มีความเอื้ออาทรต่อกัน

หันด้านเย็นเข้าหากัน

ซึ่งนั่นคือ ‘ใช่’ สำหรับเขาหรือเธอ

แต่แน่นอนว่าสำหรับเรา

ที่เฝ้ามองด้วยความเกลียดชัง

อย่างไรก็เห็นว่า ‘ไม่ใช่’

คือ ‘ไม่ใช่’ ตามหลักศีลธรรม

และ ‘ไม่ใช่’ ในความรู้สึกส่วนตัว

โลกทำงานอย่างนี้ กรรมทำงานอย่างนี้

ถ้าเขาสร้างเหตุปัจจัยที่ใช่สำหรับกันและกัน

ก็ใช่ตามความรู้สึกของเขา

อันนี้เป็นเรื่องทำใจยาก

แต่ถ้าเข้าใจ ก็จะเห็นอะไรตามจริงมากขึ้น

ผิดศีลผิดธรรม คือ ‘ไม่ใช่’

แต่อาจถูกใจ ถูกฝาถูกตัว รู้สึกว่า ‘ใช่เลย’

แยกเป็นต่างหากจากกันได้

ถูกหลักเหตุหลักผลแบบพุทธได้

สัจจะความจริงไม่ได้เสื่อมหายไปไหน!

ดังตฤณ

กรกฎาคม ๖๒