จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๑๖

 ทางแห่งความรัก

ความสุข

ความพอใจ

คือทั้งหมดที่คนคนหนึ่งต้องการ

ฉะนั้น หากอยู่ไปด้วยกัน

แล้วมีความสุข

มีความพอใจกันและกันมากขึ้นเรื่อยๆ

แปลว่ามาถูกทางแห่งความรักแล้ว

ไม่ต้องไปค้นหาหรือให้นิยามอื่นใด

ความรู้สึกที่ใจนั่นแหละคำตอบชัดๆ

ปัญหาคือคนส่วนใหญ่

ไม่ได้พยายามเดินบนเส้นทางนั้น

หรือคนส่วนหนึ่ง

พยายามแล้วแต่ไปไม่ถึง ขึ้นทางไม่เป็น

หลายคนคิดง่ายๆแค่ว่า

ก็ทำให้มันมีความสุขสิ

ทำทุกอย่าง

ที่เป็นความสุขความพอใจเฉพาะหน้า

เดี๋ยวคงรักกันไปเอง

ข้อเท็จจริง คือ

ความสุขความพอใจเฉพาะหน้าหลายๆอย่าง

หาใช่การปูทางไปสู่ความรักไม่

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

การมีความสุขบนความทุกข์ของอีกฝ่าย

ลืมไปจริงๆ หรือเข้าไม่ถึงจริงๆว่า

อีกฝ่ายไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับตน

ประเภท ฉันอยากได้ ต้องได้เดี๋ยวนี้

มันคือของขวัญอันเป็นสุข

เข้ากันไม่ได้เรื่องไหน

เธอต้องเป็นฝ่ายปรับตามในเรื่องนั้น

เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข

เงินไม่มี ไม่สน เธอต้องกัดฟันหามาให้ได้

พิสูจน์สิว่ารักกันมากพอ

ฝ่ายที่ ‘เสียสละความสุขส่วนตัว’ ไม่จำกัด

เมื่อคิดถึงอีกฝ่าย

จะคิดถึงภาระจำยอมทางความรัก

ในระยะยาวจะเห็นเป็นกระสอบขึ้นบ่าแบก

พูดง่ายๆ เมื่อคิดถึงคนรัก

จะคิดถึงความทุกข์รสหวาน

อันยากที่ใครอื่นจะรู้รสซึ้งเท่า

ส่วนฝ่ายที่ ‘เอาเข้าตัว’ อยู่เรื่อยๆ

เมื่อคิดถึงอีกฝ่าย

ก็จะคิดถึงม้าใช้ในนามของความรัก

เป็นม้าที่เอาไว้ใช้ขนส่งความสุขเฉพาะกิจ

ตัวของม้าเองไม่ใช่ความสุขให้คิดถึง

เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่ทำเหตุ

ให้คิดถึงกันแล้วคิดถึงความสุข

พอใช้ชีวิตไปด้วยกันเรื่อยๆถึงจุดหนึ่ง

แก่นความรู้สึกภายในจะว่างเปล่า

เหมือนชีวิตรักสาบสูญไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

คิดถึงกันและกันแล้วกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ปากบอกคนอื่นว่าเป็นแฟน

แต่ใจบอกตัวเองว่าเป็นอะไรก็ไม่ทราบ

ถ้าเดินผิดทางความรัก

คนรักที่รักกันจริงๆต้องเป็นอย่างไร

คงไม่ทราบไปจนชาติหน้า

อีกหลายๆชาตินั่นแหละ!

ดังตฤณ

ธันวาคม ๖๑