จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๓๐๖

คิดให้พอดี

ชีวิต

ถ้าไม่มีเรื่องให้คิดเลย

ในที่สุดก็คิดไม่เป็น

เป็นแต่ฟุ้งซ่านเรื่อยเปื่อย

ฉะนั้น มีเรื่องให้คิดก็ดีแล้ว

แต่จะคิดให้พอดีได้อย่างไร

อันนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ก่อนจะคิดดี หรือคิดให้พอดีเป็น

ต้อง ‘คิดจริง’ ให้ได้ก่อน

เลิกเป็นคนคิดปลอมๆกันเสียที

คนที่คิดปลอม

ดูเหมือนคิดหนัก

แต่จริงๆไม่ได้คิดอะไรเลย

แค่กลุ้มไปวันๆ หนักอกเป็นคราวๆ

เอกซเรย์สมองแล้วเจอแต่ขยะทางอารมณ์

หรือไม่ก็พายุทอร์นาโดของความฟุ้งซ่าน

ฉันจะแย่ไหม ใครจะมาช่วยฉัน

ทำไมซวยขนาดนี้ ทำไมมันเลวขนาดนั้น

ส่องดีๆไม่มีคำไหนใช้แก้ปัญหาได้เลย

ยอมแต่เป็นฝ่ายถูกกระทำทางปัญญา

พายุอารมณ์ลูกไหนซัดมา

ก็มืออ่อนเท้าอ่อนยอมตามพายุลูกนั้นไป

พอพายุอารมณ์ลูกใหม่มา ก็ไหลไปตามนั้นอีก

ส่วนคนที่คิดจริง

คือคนที่ใช้ศักยภาพแบบมนุษย์

ในการคิดตั้งเป้าว่าจะเอาอะไร

จากนั้นคือคิดวางแผนว่าจะเอามาได้อย่างไร

คิดว่าต้องรู้อะไรเพิ่มจากไหน

คิดว่าต้องลงมืออย่างไรหนึ่งสองสาม

เมื่อไม่มีใครให้กำลังใจหรือช่วยคิด

ก็เป็นที่พึ่งให้ตัวเองคิดได้ คิดออก

ตอนคิดออก

ตอนลงมือแล้วได้อย่างที่คิด

คุณจะรู้ว่า คิดให้พอดี

คิดให้ดีพอที่จะได้มา

เขาคิดกันท่าไหน

และต่อยอดเป็น ‘คิดดี’ ได้อย่างไร!

ดังตฤณ

กรกฎาคม ๖๑