เริ่มวันใหม่ด้วยกุศลธรรม
ทุกคนเคยตกอยู่ในห้วงอารมณ์คล้ายๆกัน
วันไหนมีเรื่องดีจุดชนวนอารมณ์สุข
ความสุขเด่นๆนั้น
จะเหนี่ยวนำแต่สิ่งดีๆ
ที่กำลังมีอยู่ หรือเคยมีมาก่อน
เข้ามาโลดแล่นรำฟ้อนอยู่ในหัว
ชวนให้รู้สึกว่าชีวิตมีแต่อะไรดีๆ
ไม่เห็นมีอะไรน่าให้เป็นทุกข์
แต่ทั้งที่เป็นชีวิตเดียวกัน
วันไหนมีเรื่องร้ายจุดชนวนอารมณ์ทุกข์
ความทุกข์เด่นๆนั้น
ก็เหนี่ยวนำแต่สิ่งร้ายๆ
ที่ยังไม่หายไปไหน หรือล่วงผ่านมาแล้ว
เข้ามากระหน่ำทุบกระหน่ำตี
ตอกย้ำว่าชีวิตไม่มีอะไรดีสักอย่าง
ไม่เห็นทางออกทางไปเลยสักนิด
ผู้เจริญสติ
คือผู้ทำความเข้าใจไว้แต่ต้นว่า
ความสุข เหนี่ยวนำความจำดีๆมาเป็นพรวน
ความทุกข์ เหนี่ยวนำความจำแย่ๆมาเป็นสาย
ถ้ามีความเข้าใจนี้
เรื่องข้างนอกจะไม่มีอิทธิพล
ให้หลงยึด หลงเข้าใจผิดไปว่า
ชีวิตมีดีมีร้ายด้านเดียว
ผู้คนใกล้ตัว ผู้คนรอบข้าง
เอาแต่ประสงค์ดีหรือประสงค์ร้ายถ่ายเดียว
แท้จริงทั้งร้ายทั้งดี
มันผสมเป็นเนื้อเดียวกันอยู่
แล้วก็ขึ้นอยู่กับวันไหน
ใจคุณพร้อมจะคิดถึงด้านใดมากกว่ากัน
แล้วผู้เจริญสติ
ก็ไม่จำเป็นต้องตั้งรับท่าเดียว
เรา ‘จงใจ’ สร้างสุขขึ้นมาเองได้
ถ้าเริ่มวันใหม่ด้วยกุศลธรรม
ถ้ามีท่าไม้ตายอย่างใดอย่างหนึ่งรับอรุณ
จะสวดมนต์ นั่งสมาธิ เล่นโยคะ วิ่งเหยาะ ฯลฯ
เพื่อจุดชนวนให้จิตรู้สึกถึงอะไรดีๆทุกเช้า
แนวโน้มคือคุณจะรู้สึกว่าชีวิตมีอะไรดีๆอยู่กับตัว
ไม่มัวหวังรอให้อะไรดีๆวิ่งเข้ามาชน
ไม่สนใจว่าอะไรดีๆจะผ่านไปแค่ไหน
ในเมื่อคุณสร้างเองใหม่ได้ทุกวันอยู่แล้ว!
ดังตฤณ
เมษายน ๖๑