กำจัดความกลัวผีในขณะนั่งสมาธิ
จะนั่งหรือไม่นั่งสมาธิ
ทุกคนก็พร้อมจะกลัวผีอยู่แล้ว
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจให้ดีว่า
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลก
หรือสิ่งที่มนุษย์กลัวจริงๆ
คือความมืดของจิต
พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า
นรกที่มืดมิด
แสงอาทิตย์สาดไปไม่ถึงนั้นมีอยู่
แต่ความมืดที่น่ากลัวกว่านั้น
คือความไม่รู้ในใจมนุษย์นี่แหละ
จิตที่ไม่รู้นั่นแหละ
น่ากลัวที่สุดในโลก
ที่ตรัสเช่นนั้น ก็เพราะนรกที่มืดมิด
เปรียบเหมือนกรงขังที่มีวันปล่อย
แต่ใจอันไม่รู้ที่มืดบอด
คือคุกที่แน่นหนา
ขังสรรพสัตว์แบบไม่มีกำหนดปล่อย
เว้นแต่จะหาทางแหกคุกกันออกมาเอง
เทียบว่า ระหว่างขุมนรกที่มืดมิดกับผีตัวนึง
อันไหนน่ากลัวกว่ากัน
หากตอบว่าขุมนรกน่ากลัวกว่า
ก็แปลว่า เราอยู่กับสิ่งที่น่ากลัวกว่าผีอยู่แล้ว
เพราะความไม่รู้
น่ากลัวกว่าขุมนรกเสียอีก
การนั่งสมาธิแบบถูกทางพุทธ
คือโอกาสตื่นรู้ขึ้นเอาชนะความไม่รู้
หรืออีกนัยหนึ่งคือเครื่องมือแหกคุก
แต่หากกลายเป็นตรงข้าม
นั่งสมาธิ ‘ผิดมุมมอง’ แล้วอยากถอย
ไม่กล้านั่งสมาธิต่อ
เช่นนั้นก็นับว่าน่าเสียดายมาก
เหมือนใครอุตส่าห์แอบยื่นกุญแจให้
แต่รับมางงๆ ใช้ไม่เป็น เลยโยนทิ้งไปเสีย
เมื่อนั่งสมาธิไปถึงจุดที่เกิดความกลัว
เกิดความมืดวูบวาบ
หรือรู้สึกราวกับจิตถูกกระทบ
โดยมีความชั่วร้ายภายนอก
จ้องจะทำร้ายคุณอยู่
จิตของคุณมักสรุปว่ากำลัง ‘กลัวผี’
บางคนเคยเห็นมาก่อนจริงๆ
แต่เกิน ๙๐% ไม่เคยเห็นเลยในชีวิต
หรือไม่ก็เห็นเงาไม้ไหวแล้วทึกทักว่าเป็นผี
ให้นึกถึงอุปาทานอันเกิดจากการเห็นเงาไม้ไหว
แล้วเทียบกับจิตที่กำลังหวั่นไหวกระเพื่อม
มันมีความเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง คือ
สักแต่เป็นการกระเพื่อมไหว
แตกต่างกันก็ตรงที่กิ่งไม้ไหวไม่กลัวตัวเอง
แต่จิตกระเพื่อมไหวแล้วกลัวตัวเองได้
ดูอยู่อย่างนั้นให้ได้สักสองสามลมหายใจ
อย่าให้เคลื่อนจากการเห็น
ไม่ว่าจะเป็นความกดดัน อึดอัด
กระสับกระส่าย ขนหัวลุกวาบๆ
อยากเด้งตัวลุกขึ้น หรือกระทั่งวิ่งหนี
คุณจะเห็นความกลัวที่เข้มข้นในอึดใจแรก
ค่อยๆคลายตัว หรือมีระดับไม่เท่าเดิม
ในลมหายใจต่อๆมา
เมื่อกลับเข้มข้นขึ้นมาอีกก็ดูอีก
ตั้งใจดูซ้ำให้ได้เป็นร้อยๆรอบ
รับรองว่าผีในหัวทนสติที่ค่อยๆเจริญขึ้นไม่ได้
นั่นแหละ! เป็นการเผชิญหน้าความกลัวผี
แบบที่พระพุทธเจ้าตรัสแนะว่า
ให้อยู่ในที่ที่กลัว จนกว่าจะหายกลัว
คุณจะเริ่มกำจัดความกลัวผีได้จริง
เมื่อแยกออกว่าเป็นผีในหัวหรือผีนอกหัว!
ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๖๐