Print

จากใจ บก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๒๗๙

dungtrin_editor_cover

dungtrin_new2

 

 

 

 

 

 

 

คู่ปฏิบัติธรรม

 

editor279

 

แต่ละคู่สร้างนิยามความเป็นคู่ครองขึ้นมาเอง

จากพฤติกรรมในการอยู่ร่วมกันจริง

เช่น คู่ที่อยากแลกเปลี่ยนผลประโยชน์

คู่ที่อยากอยู่ด้วยกันแบบงงๆไปอย่างนั้นเอง

คู่ที่อยากอยู่ด้วยกันไปจนตาย

คู่ที่อยากเจอกันไปทุกภพทุกชาติ

คู่ที่อยากอยู่ร่วมกันเพื่อทำบุญทำกุศล

ตลอดจนคู่ที่อยากอยู่ร่วมกันปฏิบัติธรรม

 

ถ้าตั้งต้นอยู่ด้วยกันจากการหวังแลกเปลี่ยนผลประโยชน์

เช่น ผลประโยชน์ทางเพศ ผลประโยชน์ทางการเงิน

พออยู่ด้วยกันพักหนึ่ง

การแกล้งทำเป็นดี

และความใกล้ชิดที่น่าอึดอัด

จะเค้นความรู้สึกด้านร้ายให้ฉายชัดมากขึ้นเรื่อยๆ

ชวนให้มองกันแต่ในแง่ร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ

จึงพานให้เกลียดกันมากขึ้นเรื่อยๆ

 

แต่ถ้าอยู่ด้วยกันแล้ว

มองกันแต่ในแง่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ

รู้สึกดีต่อกันมากขึ้นเรื่อยๆ

มีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ

อันนั้นแหละ ยิ่งอยู่จะยิ่งรักกันมากขึ้นเรื่อยๆ

 

แง่ดีที่สุดของมนุษย์

ที่มนุษย์พึงมองเห็นในกันและกันได้

คือแง่ที่อยู่ใกล้แล้วสัมผัสถึงความมั่นคง

อบอุ่น ปลอดภัย ไม่เห็นแก่ตัว

และใสซื่อต่อกันคงเส้นคงวา

พอเจอหน้ากัน เข้าใกล้กันแล้ว

นึกอยากคุยกันอย่างเปิดเผยทุกเรื่อง

 

ความรู้สึกมั่นคง

เกิดจากสัมผัสรู้สึกว่าอีกฝ่ายมีจิตที่นิ่งเป็นสมาธิ

มีวินัย ทำตามที่พูดทุกคำ

ทำกิจที่ควรทำสำเร็จทุกอย่าง

หรือกระทั่งสวดมนต์ด้วยกันแล้ว

รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่วอกแวกไปไหน

จดจ่ออยู่กับการทำเรื่องศักดิ์สิทธิ์อันเป็นสุข

ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีการสวดแบบขอไปทีสักครั้ง

 

ความรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย ไม่เห็นแก่ตัว

เกิดจากการรู้ว่าอีกฝ่ายไม่จ้องเอาประโยชน์

ไม่จ้องจะประกาศศักดา อวดอำนาจบาตรใหญ่

อยู่ๆกันไป มีแต่รินน้ำใจรดหัวใจกันและกัน

ช่วยอะไรได้ก็ช่วย

แล้วกี่ปีผ่านไปก็ยังคงใจเดียว

ไม่วอกแวกหาใครมาเป็นมือที่สาม

 

ความรู้สึกว่า อยากคุยกันทุกเรื่อง

เกิดจากการไม่คุยกันแบบหาเรื่อง

แต่คุยกันเพื่อยุติทุกเรื่องที่เป็นปัญหา

มองอะไรตรงกัน เห็นอะไรตรงกัน

แล้วก็มีสติปัญญาใกล้เคียงพอที่จะคุยกันเข้าใจ

พอใครยกประเด็นหาทางพ้นทุกข์ทางใจขึ้นมา

ก็ไม่ปฏิเสธที่จะรับฟัง ไม่ต่อต้านที่จะเดินไปด้วยกัน

ชวนกันเจริญสติได้เท่าที่ปัญญาและเวลาจะเอื้อ

อย่างนี้ ยิ่งพูดจะยิ่งเป็นกำลังใจให้กันและกัน

ไม่ใช่ยิ่งพูดยิ่งบั่นทอนกำลังใจอีกฝ่ายลงทุกที

 

หากอยู่ร่วมกันแล้วเป็นไปเพื่อส่งเสริม

ให้ศรัทธา ศีล น้ำใจ และสติปัญญา พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ

นั่นนับว่าเป็น คู่ปฏิบัติธรรมแล้ว

ยิ่งอยู่นาน ยิ่งเป็นการจูนจิตเข้าหากัน

ทำความรู้สึกให้กลมกลืนมากขึ้นเรื่อยๆ

เป็นสุขมากขึ้นเรื่อยๆ

และนี่น่าจะเป็นคำตอบที่ชัดเจนว่า

สามีภรรยา ถ้าปฏิบัติธรรมด้วยกันแล้ว

ยิ่งวันยิ่งแหนงหน่าย หรือรักกันมากขึ้นทุกที!

 

ดังตฤณ

มิถุนายน ๖๐