Print

จากใจบก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๒๗๐

dungtrin_editor_cover

dungtrin_new2

 

 

 

 

 

 

 

พูดทั้งหมด รับกรรมทั้งหมด 


editor269

 

ทุกคนรู้ด้วยสัญชาตญาณว่า
คำบางคำไม่ควรพูด
แม้อยากจะขยับปากพูดเต็มแก่
เพราะพูดแล้วเกิดเรื่องเกิดราว
เป็นที่เจ็บใจ ปวดแสบปวดร้อนแก่ผู้ฟัง
ก่อศัตรูให้ย้อนมาทิ่มแทงตนในภายหลังได้

ทุกคนทราบด้วยประสบการณ์ตรงว่า
เรื่องบางเรื่องไม่ควรเข้าหูใคร
ตัวเองรู้ ไม่ใช่เพื่อให้ใครต่อใครรู้ตาม
เพราะถ้าใครต่อใครรู้ไปด้วย
ความวิบัติก็เกิดขึ้นไปได้ ทั้งเขาทั้งเรา

แรงดันในอกในใจ
ที่ทำให้อยากหลุดปาก
อยากพล่อยโพล่ง อยากด่าสาด
อยากแฉ อยากเปิดโปง
หลายครั้งเป็นกลไก
ที่ทำให้ต้องเสวยวิบากร้าย
ผลักดันให้คนรักใคร่
หันหลังให้กัน มองหน้ากันไม่ติดตลอดชีวิต
บีบคั้นให้พ่อแม่ลูก
ไม่เผาผีกันไปทุกภพทุกชาติ
เค้นหัวใจให้คนแปลกหน้า
ฆ่ากันกลางถนนด้วยเรื่องนิดเดียว
หาความสงบอกสงบใจไม่ได้อีกนาน

จนตายคนส่วนใหญ่ก็พูดทั้งหมดที่คิด
ปากโป้งทั้งหมดที่รู้
คนส่วนใหญ่จึงต้องรับกรรมทั้งหมดที่มี

น้อยนักที่ฝึกสติไว้ดีพอจะไม่หลุดปาก
เก็บงำคำมืดๆร้ายๆไว้ในปาก
วิบากจึงให้ผลกับชนหมู่น้อยเหล่านี้เพียงครึ่ง
หรือบางทีก็ไม่ให้ผลอีกเลย
เพราะเมื่อผ่านด่านดักให้ผลไปได้แล้ว
ก็หมดกำลังให้ผล ณ จุดนั้นแล้ว
เป็นอโหสิกรรมไปแล้ว
ไม่ย้อนกลับมาให้ผลอีกแล้ว!

ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๖๐