เทวดาองค์นี้เลิกร้องไห้นานแล้ว
เทวดาองค์นี้
ท่านเลิกร้องไห้แล้ว
ท่านจึงไม่ชอบฟังเสียงร้องไห้
ท่านชอบฟังเสียงลูกหลานข้างล่าง
สวดมนต์ด้วยมหากุศลจิตมากกว่า
ถ้าเมื่อใดอาลัยเทวดา
ก็ส่งเสียงร้องไห้เสียให้พอ
จิตจะได้คลายโศกคลายเศร้า
สมกับที่จะไม่มีพระองค์ท่านอยู่กับเราอีกต่อไป
แต่เมื่อใดคิดถึงเทวดา
ให้เปล่งเสียงสวดมนต์เพราะๆ
จิตจึงค่อยสัมผัสความสว่างเหนือโลกของท่านได้
ราวกับท่านปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่งรอบด้าน
อย่าทวงถามคำมั่นอันใดจากใครเลย
ให้ถามตัวเองเถิดว่า
เราอยากให้คนที่เรารักที่สุด
นอนเข้าภวังค์นานเดือนนานปี
หรืออยากให้ท่านมีความสุข
แสนสบายไร้ทุกข์
สมกับคุณงามความดีที่องค์ท่านสร้างมา
เทวดาท่านประเสริฐเทียมพระ
จึงไม่แปลก หากจะสวดอิติปิโส
สรรเสริญพระรัตนตรัยถวาย
กระแสจิตข้าพระองค์
ขอเป็นหนึ่งในสายธาร
อันผสานรวมกับปวงจิตปวงใจไทยทั้งชาติ
กว้างยาวลึกเป็นมหาสมุทรแห่งความจงรักภักดี
ถวายแด่องค์พระผู้ทรงมีพรหมวิหารเกินมนุษย์
ณ แดนนิรทุกข์
ขอพระองค์ทรงพระสำราญ
ตลอดสิ้นกาลนานเทอญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ดังตฤณ
ตุลาคม ๕๙