จากใจ บก.ใกล้ตัว - ฉบับที่ ๒๒๕

ปัญหาใหญ่

 ปัญหาจะเล็กหรือใหญ่

ขึ้นอยู่กับความกลุ้มใจ

กลุ้มใจมาก ปัญหาก็ใหญ่มาก

กลุ้มใจน้อย ปัญหาก็เล็กน้อย

ไม่กลุ้มใจเลย ปัญหาก็ไม่มีเลย

นั่นแปลว่า ถ้าคุณลดระดับความกลุ้มใจได้

ก็ลดระดับปัญหาได้

และเมื่อปัญหาเล็กลง

มุมมองวิธีแก้ปัญหาก็จะกว้างขึ้น

อย่างน้อยคุณจะไม่อยากหนีปัญหา

ทำนองเดียวกับที่ไม่เกี่ยงกับการทำความสะอาดขี้ผง

วิธีจัดการกับความกลุ้มใจ

ง่ายกว่าจัดการกับปัญหาภายนอกมาก

แค่เริ่มจากการยอมรับว่า

ทุกความกลุ้มใจมีความอึดอัดในอก

และความคับข้องในหัว

เหมือนถูกขันเกลียวแน่นอยู่ข้างใน

เมื่อสังเกตเห็นอาการ ‘ขันเกลียวแน่น’ ที่ลมหายใจใด

คุณจะพบว่าลมหายใจต่อมา

มีการคลายเกลียวออกเองนิดหนึ่ง

แต่เผลอเมื่อใด เกลียวก็กลับมาขันแน่นขึ้นอีก

สังเกตไปสังเกตมา จิตจะได้ข้อสรุปว่า

มีสติรู้ความคับแน่นทางกายเมื่อใด

จะเกิดความผ่อนคลายลงเมื่อนั้น

แต่หากเหม่อลอยไปเมื่อใด

ความคับแน่นก็กลับมาเยือนอีกเมื่อนั้น

เมื่อฉลาดทางจิตจนไปถึงข้อสรุปนั้นจริงๆ

ใจคุณจะโล่งอย่างประหลาด

และปัญหาตรงหน้าจะดูเล็กลงถนัด

คุณมีสิทธิ์จำไปชั่วชีวิตว่า

ถ้าเริ่มจัดการความกลุ้มใจก่อน

แล้วค่อยมองปัญหาภายนอกทีหลัง

คุณจะเห็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุด

หรือต่อให้แก้ปัญหาไม่ได้เลย

คุณก็จะไม่เพิ่มปัญหาทางใจให้ตัวเองเหมือนเคยแล้ว!

ดังตฤณ

มิถุนายน ๕๘