ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๘๔

ลองแผ่เมตตาดูสิครับ
พอตั้งต้นจากโลกภายในที่ดีงาม
โลกภายนอกก็ดูไม่เลวร้ายเกินไป
เหมือนเรามองผ่านแว่นสีฟ้าออกมา
แว่นย่อมใกล้ตาเรามากกว่า ทำให้เรารู้สึกเป็นฟ้าได้มากกว่า
ถึงแม้ความเป็นจริงจะกะดำกะด่างหรือออกสีอื่นก็ตาม

กระแสเมตตาที่เต็มรอบจะมีลักษณะอบอุ่นให้รู้สึกอยู่ในใจ
ถึงแม้กระแสโลกภายนอกจะวังเวง เยียบเย็นเพียงใด
เราก็ยังเป็นสุขอยู่ได้กับใจตัวเอง
ที่อื่นเป็นนรกก็ช่าง ขอให้ที่นี่เป็นสวรรค์ก็พอ

ที่มา http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/003978.htm?1#1