ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๘๒

เหล้านั้น ถ้ามีเจตนาจะกินเสียอย่าง ปฏิบัติธรรมมาร้อยปีก็ยังเข้าปากได้
วจีนั้น ถ้าไม่มีการควบคุมเสียอย่าง ปฏิบัติธรรมต่ออีกร้อยปีก็ยังด่าได้
ใครจะสามารถขอร้องคุณเจ้าของกระทู้ละเลิก นอกจากเห็นโทษด้วยตนเอง

การปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าขึ้นต้นด้วยสัมมาทิฏฐิ ปรับมุมมองทางกาย วาจา ใจ
ให้อยู่ในทิศทางเพื่อความพ้นทุกข์
ปรับได้ลงตัวแม้เดือนเดียว อาทิตย์เดียว หรือกระทั่งวันเดียว
ก็อาจเปลี่ยนแปลงนิสัยด้านลบได้แล้ว

และการปฏิบัติธรรมนั้น หากเป็นไปอย่างถูกต้องตรงทาง
จิตมีความรู้ มีความเห็นประจักษ์ชัด ว่ากาย เวทนา จิต ธรรม
หรือโดยย่นย่อคือกายใจนี้นั้น ไม่ใช่ตัวตน
ต้องเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมดาตามเหตุปัจจัย
ผลประการแรกคือจิตใจจะปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นลง
ด้วยเห็นแล้วว่ากายใจต้องแปรไปเป็นธรรมดา
จะอยากให้อยู่หรือไม่อยากให้อยู่คงทนก็ตาม
ผลประการที่สองคือจิตใจจะใฝ่บุญ
ด้วยเห็นแล้วว่าเหตุปัจจัยของทุกข์สุขอันเนื่องด้วยกายใจนี้
มีมาจากความคิด คำพูด และการกระทำ อันเริ่มจาก "ประเภทของจิต" ต่างๆนั่นเอง
ไม่ใช่การดลบันดาลหรือการช่วยเหลือจากภายนอกอย่างใดเลย

ที่มา http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/003074.htm?1#1