ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๖๒

สวรรค์นั้นสัมพันธ์กับกรรมครับ
ไม่สัมพันธ์กับระดับของอริยบุคคล
แต่แน่นอนว่าระหว่างยังตกค้างอยู่ในสังสารวัฏ
อริยเจ้าย่อมประกอบกรรมดีมากกว่ากรรมชั่ว
และเมื่อทำดีก็มักมีกำลังมหาศาลผิดปุถุชนธรรมดา
เพราะรู้เห็นอยู่ในภายในว่าความดีนั้นสอดคล้องกันกับเส้นทางไปถึงที่สุดทุกข์

ส่วนนิพพานนั้นสัมพันธ์กับผู้มีจิตอันปราศจากต้นเหตุกำเนิดภพแล้ว
ตัดขาดจากกรรมแล้วอย่างเด็ดขาด
สงวนสิทธิ์ไว้ให้พระอรหันต์เท่านั้น

- - - - - - - - - - - - -- - - - - - -- - --- - - - - - - - - - - -- - - -

เท่าที่ทราบอริยเจ้าที่มีกำลังสมถะดีไม่ข้องเกี่ยวกับกาม
มักมีจิตจ่อกับสวรรค์ชั้นดุสิตหรือพรหม
แต่หลักฐานในพระสูตรก็มักแสดงให้เห็น
ว่าโสดาฯอาจจ่ออยู่กับสวรรค์ตั้งแต่จาตุฯ (เช่นพระเจ้าพิมพิสาร)
หรือนิมมานรดี (เช่นนางวิสาขา - จากที่พระอนุรุทธถามนางเทพธิดาผู้เป็นสหายของนาง)

ที่มา http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/001827.htm