ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๕๐

ถาม - ผมเริ่มฝึกปฏิบัติธรรมครับแต่ก็มีนิสัยที่ไม่ดีคือชอบพูดตลกขบขันในหมู่เพื่อนฝูงซึ่งผมก็รู้ดีว่าไม่ใช่นิสัยที่ดีนัก ไม่ทราบว่าพอจะมีวิธีแก้ความชอบพูดบ้างไหมครับจะได้นำไปปรับปรุงตัวต่อไปครับ

พูดแล้วจิตไม่สะเทือนกับคำพูดนี่
มีแต่พระอรหันต์ครับ

หลายคนเชื่อว่าถ้าพูดอย่างมีสติ
จะมากหรือน้อยก็ไม่เป็นไร
อันนี้ความจริงแล้วมีผลแน่ๆคือจิตที่น้อมไปทางคิดพูดมากๆ
จะย้อนกลับมาน้อมไปทางรู้ปลอดโปร่งตั้งมั่นยาก

แต่ถ้าฝึกพูดอีกแบบหนึ่ง
รู้การขยับปากไปด้วยไม่ลืมกายไม่ลืมความนิ่งของจิตไปด้วย
เห็นความเกิดดับของกายเวทนาจิตหรือธรรมอย่างใดอย่างหนึ่งหรือพร้อมกัน
อย่างนี้ก็กลายเป็นการภาวนาอีกรูปแบบหนึ่งครับ
เคยมีตัวอย่างมาแล้วในสมัยโน้น
ที่พระเทศน์ลูกศิษย์จนตัวเองบรรลุอรหัตตผลขณะแสดงธรรมนั่นเอง
ส่วนลูกศิษย์ก็ได้ส่วนบรรลุโสดาปัตติผลกันเป็นแถวขณะฟังธรรมที่เดียวกันนั้น

ที่มา http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/000914.htm