ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๒๕
ถาม - รู้สึกว่านิสัยของเราคือที่มาของวิบากต่างๆ ชีวิต พอทำบาปก็ต้องมารับไม่ดีตามกฎแห่งกรรม แถมการเปลี่ยนนิสัยตัวเองก็เป็นเรื่องยากเย็นแสนเข็ญจริงๆ ค่ะ
กฎนั้นซับซ้อนครับ
กฎของกรรมเชื่อมโยงกับกฎอื่น
ที่ก่อรวมขึ้นเป็นสังสารวัฏในฝ่ายรูปนามที่จุติ-อุบัติ
และที่ก่อรวมขึ้นเป็นโลก ดวงดาว เอกภพ
เป็นสิ่งที่สัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออก
เหมือนเครื่องจักรกลชิ้นมหึมา
มีเองเป็นเอง ปราศจากผู้สร้าง
ใจเป็นรากของกรรม
สั่งสมนิสัย หรืออีกนัยหนึ่งอาจิณณกรรมมาเช่นไร
ใจก็มีลักษณะสอดคล้องตามนั้น
ใจมีลักษณะเช่นใด ก็มีแนวโน้มจะก่อกรรมที่สอดคล้องตามนั้น
คนมีความตระหนี่ อาฆาตมาดร้ายเก่ง จู่ๆจะให้เปิดใจเป็นทาน
มีความเสียสละ มีใจอภัยง่าย
ย่อมเป็นของยาก แต่ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
เป็นไปได้ แต่ยาก
คนมักง่าย ทำตามความพอใจก่อนคิด จู่ๆจะให้สำรวมตนอยู่ในศีล
มีกาย วาจา ใจอันซื่อสะอาด
ย่อมเป็นของยาก แต่ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
เป็นไปได้ แต่ยาก
คนเหลาะแหละโลเล ทำอะไรจับจด เกียจคร้านเป็นนิตย์ จู่ๆจะให้นั่งสมาธิ
มีความหนักแน่นรวมดวงเป็นหนึ่ง
ย่อมเป็นของยาก แต่ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
เป็นไปได้ แต่ยาก
คนคิดน้อยไป หรือคิดมากไป จู่ๆจะให้ใช้กำลังจิตดูสภาวธรรมในตนตามจริง
เห็นทุกสิ่งทั้งนอกและในเป็นไตรลักษณ์
ย่อมเป็นของยาก แต่ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
เป็นไปได้ แต่ยาก
นี้เป็นเรื่องของความเคยชิน ความสั่งสมนิสัย
ถ้าหากไม่มีความพยายามเปลี่ยนแปลงในชาติใดชาติหนึ่ง
ก็เหมือนสร้างกฎ สร้างนิยามขึ้นมาขังตัวเองอยู่ในอัตภาพ
อยู่ในลักษณะความเป็นเช่นนั้น อีกและอีก
พ้นทุกข์จากอบายก็มาสร้างเวรต่อ
หลุดร่วงจากเทวภูมิก็มาต่อบุญใหม่
ครึ่งดีครึ่งร้ายไม่รู้จบตามกฎของนิสัยตัวเอง
ไม่เคยจำได้ว่าตัวเองเป็นใคร ทำอะไรมาก่อน
เพราะใจที่บอดใบ้ดวงเดียวเที่ยวทุกข์ไป
ไม่มีตัวตนเก่าไหนๆตามไปทุกข์ด้วยเลย
ตัวตนนี้ตายไป
เดี๋ยวตัวตนใหม่ก็เกิดขึ้นเพื่อจำตัวตนนี้ไม่ได้
แต่ก็รับกรรมของตัวตนนี้ไป
พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าปมของสังสารวัฏนี้ยุ่งเหยิงซับซ้อนนัก
ออกยากนัก
แต่พวกเราที่คุยๆกันอยู่นี้
คลี่คลายกฎของตัวเองกันมาจนใกล้จะทำลายกฎได้อยู่แล้ว
ก็ขวนขวายเถอะครับ รอดแน่ๆ ถ้าเอาจริง
