ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๑๕

ถาม - ดิฉันเรียนเป็นคนเรียนดี จบปริญญาโท แต่กลับไม่ประสบความสำเร็จเรื่องงาน เปลี่ยนงานบ่อย ไม่ก้าวหน้าอย่างเพื่อน แถมมีหัวหน้าอายุน้อยกว่า ทุกวันนี้กลายเป็นคนคิดมาก กลัวล้มเหลว ไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าตัดสินใจ ทั้งหมดนี้เป็นผลจากกรรมเก่าหรือไม่ เพราะตอนเด็กมักข่มญาติที่ด้อยกว่า เคยสะใจเมื่อคู่แข่งถูกลดตำแหน่ง จะชดใช้อย่างไรและทำใจอย่างไรกับผลกรรมปัจจุบันคะ

คุณเข้าใจถูกแล้วครับ
แต่การข่มญาติในวัยเด็กเป็นเพียงเหตุการณ์ผิวๆ
ต้องดูว่ามันสะท้อนไปถึงพฤติกรรมทางใจอย่างไร
และพอจะโยงไปหาสิ่งที่เคยๆทำไว้ในอดีตชาติได้ไหม

เท่าที่ผมเห็น คนเก่งส่วนหนึ่งจะมีนิสัยชอบดูถูกคนอื่น
เห็นคนอื่นโง่ บางคนอาจแค่นึกในใจ
บางคนถากถางด้วยคำพูดลับหลัง
บางคนแกล้งว่าให้เจ็บใจต่อหน้าเลยทีเดียว
น้ำหนักของผลกรรมที่ดูถูกคนก็จะหนักเบาแตกต่างกันไป

เคยมีประเภทว่าร้ายลับหลังบวกกับดูถูกต่อหน้า
ทำไว้มาก ทำไว้บ่อย พอตัวเองทำงาน ทั้งที่เป็นคนเก่งที่สุด
กลับถูกด่ามากที่สุด แถมด่าเสียๆหายๆอย่างเหลือเชื่อว่าเกิดขึ้นในบริษัทดีๆ
ไม่ใช่เกิดขึ้นในซ่องโจรเสียด้วย

สำหรับวิธีแก้ ก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าสำนึกผิด
ระลึกถึงความผิดแต่หนหลัง
ตั้งใจจะไม่ดูถูกคนอื่นอีก
ไม่เอาอำนาจใหญ่กว่าของตนเข้าข่มใครอีก
และที่ดีกว่านั้นคือสวดมนต์ หมั่นแผ่เมตตา
ตลอดจนช่วยเหลือเด็กยากไร้ให้ได้ดีมีการศึกษา
ผลของการช่วยคนมากๆหลายๆเดือนหลายๆปี
จะทำให้หน้าที่การงานคุณก้าวหน้าขึ้นได้
หรือกระทั่งคิดตัดใจออกมาทำของตัวเองก็รุ่งเรืองได้

ผมเขียนไม่กี่บรรทัด
แต่ต้องรบกวนคุณต่อสู้เพื่อตัวเองหลายเดือนหลายปีหน่อยนะครับ
ถึงจุดที่คุณเปลี่ยนไปจริงๆ
มองโลกด้วยสายตากรุณาจริงๆ
ย้อนทบทวนกลับมาในวันนี้แล้ว
มันก็เหมือนฝันร้ายผ่านไปชั่วคืนหนึ่ง แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ

http://www.dungtrin.net/newsletter/viewtopic.php?t=77