Print

ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๑๑๓

ถาม - คนที่เห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบคนรอบข้าง ไม่คิดถึงใจคนอื่นเลย
แต่กลับได้รับลาภ ยศ โดยที่ไม่สนด้วยซ้ำว่าใครช่วยเขาบ้าง
อยากทราบว่าเขาจะได้รับกรรมแบบไหนครับ แล้วทำไมเราถึงต้องช่วยเขาด้วยครับ

dungtrin_gru2เหตุที่ได้ลาภยศนั้น ไม่ใช่ความลืมตัว ไม่ใช่จิตใจเนรคุณ
ลาภได้มาเพราะเคยเป็นผู้ให้ลาภ
ยศได้มาเพราะความรู้ความสามารถ

แต่ลาภย่อมเสื่อมเร็วเพราะเคยให้ไว้น้อย ให้ด้วยใจที่ไม่เป็นกุศลเต็มที่
หรือลาภพินาศเร็วด้วยการเคยเป็นผู้เคยขโมย เคยทำลายทรัพย์คนอื่น
ส่วนยศนั้นเสื่อมเร็วถ้าความรู้ความสามารถไม่เหมาะจริง
หรือมีแต่ภาพหลอก หรือไม่มีความใกล้ชิดกับผู้มีบารมีปกป้อง
หรือเป็นผู้ลืมคุณคน ไม่ทำนุบำรุงพ่อแม่ ไม่ทำนุบำรุงผู้เคยมีบุญคุณ

ตอนถามคำถามนี้ คุณอาจมองเห็นแต่ด้านร้ายที่เขาทำกับคุณ
ภาพด้านร้ายเก่าๆย่อมให้ความรู้สึกไม่สมเหตุสมผลเมื่อเห็นเขาได้ดีในวันนี้
แต่วิถีชีวิตมีความซับซ้อน
ถ้าของเก่าเขาทำมาดีจริงและไม่มีเหตุขัดแทรกในเร็ววัน
คุณก็อาจต้องทนเห็นความปรากฏที่เหมือนไม่สมเหตุสมผลนี้ค่อนข้างนาน
แต่ถ้าของเก่าเขาน้อย แถมยังเป็นผู้ไม่สำนึกคุณคน
คุณก็อาจได้สมน้ำหน้าเขาในเร็ววัน
ข่าวไม่ดีคือทั้งสองความเป็นไปได้นั้น ทำให้คุณจิตตก เป็นอกุศลทั้งคู่
ถ้าจะรักษาตัวรอดหรือดีกว่านั้นคือเอาบุญเข้าตัว
ก็ให้มีมุทิตาจิต เห็นเขาเจริญก็ทำใจสบายๆ ยิ้มๆไปกับความเจริญของเขา
เป็นเรื่องของเขา เป็นเส้นทางโคจรของเขา ไม่เกี่ยวกับทางโคจรของคุณ

แง่ที่ว่าทำไมคุณต้องมาช่วยเขา
ก็ต้องสำรวจเข้ามาที่จิตใจตัวเอง
หากคุณไม่หวังอะไรอื่นมากไปกว่าอยากเห็นเขาได้ดีอย่างจริงใจ
นั่นก็อาจสะท้อนครับ เขาอาจเคยเป็นลูก เป็นน้อง
หรือเป็นเจ้านายที่เคยอุปการะคุณมาก่อน
ใจคุณถึงนึกอยากเกื้อกูล

ในความจำไม่ได้ ถ้าคิดแค่ให้
วันหนึ่งคุณก็จะเป็นผู้ได้รับอย่างแน่นอนครับ
อย่าคิดเสียดาย อย่าคิดอยากย้อนเวลากลับไปเอาความช่วยเหลือคืนเลย

http://www.dungtrin.net/newsletter/viewtopic.php?t=70&start=75