ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๙๖

 ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๙๖

กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

ควรกำหนดเวลาในการนั่งสมาธิไหม

ถาม – เราควรกำหนดเวลาในการนั่งสมาธิไหมคะ
ดิฉันเคยกำหนดไว้ครึ่งชั่วโมง แต่สุดท้ายก็เลิกก่อนเกือบห้านาที

ตอบ – การนั่งสมาธินะ ถ้าเป็นช่วงเริ่มต้น
คืออาจจะตั้งเป้าไว้นิดหนึ่งก็ได้ว่านั่งไม่ต่ำกว่าห้านาที
อาจจะบอกว่าห้านาทีเลยก็ได้
เอาสั้นๆ ก่อน แบบที่ทำได้จริง แล้วก็ทำได้
รู้สึกสบายๆ ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องมีความรู้สึกว่าต้องต่อสู้กับตัวเอง
ว่าจะต้องเอาให้ได้ หรือมีความลำบากยากเย็นอะไร
อย่างห้านาทีเนี่ย เป็นเวลาที่ไม่สั้นแล้วก็ไม่ยาวสำหรับคนทั่วไป

ทีนี้คือผมอยากให้มองอย่างนี้ด้วยว่า เวลาในการนั่งสมาธิจะสั้นหรือยาว
มันไม่สำคัญเท่าคุณภาพและทิศทางในการนั่ง
คุณถามตัวเองง่ายๆ ว่าพอนั่งสมาธิไปไม่ว่าจะรูปแบบไหน
แล้วออกจากสมาธิมา มันมีประโยชน์อะไรกับชีวิตประจำวันหลังออกจากสมาธิแล้ว
ถ้าหากว่าสมาธิของคุณเป็นไปในแบบที่ อย่างสมมติคุณบริกรรมพุทโธ
ถามตัวเองว่าออกจากสมาธิมา มีพุทโธต่อในหัว
ในแบบที่จะทำให้เกิดสติอยู่เรื่อยๆ ได้ไหม

หรือถ้าจะเอาแบบที่พระพุทธเจ้าสอนเลยชัวร์ๆ นะ
บอกว่านั่งสมาธิ ระหว่างนั้นดูว่าหายใจเข้าหรือหายใจออก
ดูว่าหายใจสั้นหรือหายใจยาวต่างกันไปเรื่อยๆ
เสร็จแล้วถอนออกมาจากสมาธิ อย่างห้านาทีนั้นน่ะ
มันอยู่ต่อได้อีกหลายนาที เป็นสิบนาที หรือห้าชั่วโมงเลยไหม
เห็นขึ้นมาได้เรื่อยๆ นึกขึ้นมาได้เรื่อยๆ เอง
โดยไม่ต้องฝืน โดยไม่ต้องเพ่ง โดยไม่ต้องเค้น

ถ้าหากว่าลมหายใจมันมีเข้ามีออก แล้วมีความรู้หลังออกจากสมาธิได้
นี่แสดงว่าตอนที่คุณนั่งสมาธิมันมีประโยชน์
ห้านาทีนั้นมันขยายพื้นที่ต่อไปได้อีก เป็นห้าชั่วโมง หรือว่าอีกเป็นห้าวันเลยก็ได้
ตรงนี้มากกว่าที่อยากให้สนใจ
คืออย่าสนใจแค่ว่าเราจะตั้งสเปก (specification) ของเวลาไว้แค่ไหน
ขอให้ตั้งสเปกไว้ด้วยว่า ที่เราทำระหว่างมีสมาธิหรือว่านั่งสมาธิ
ออกจากสมาธิแล้ว มันมาใช้ประโยชน์อะไรต่อได้หรือเปล่านะครับ