ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๘๗
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๘๗
กันยายน ๒๕๖๔
ถ้าซื้อสุราไปให้ผู้อื่นดื่ม เราจะผิดศีลไหม
ถาม – ถ้ามีคนฝากให้เราซื้อเหล้ามาให้เขาดื่ม แบบนี้เราจะผิดศีลไหมคะ
การซื้อเหล้า ชอบมีคำถามนี้นะ อย่างเช่นพ่อหรือแม่ใช้ไหว้วานให้ไปซื้อมานะ
ใจเราไม่เต็มใจเลย แต่ว่าพอปฏิเสธ พ่อแม่ก็จะออกอาการโมโหโกรธา
หรือว่ามีความรู้สึกว่าไม่พอใจทำไมลูกไม่ตามใจ
อาการที่พ่อแม่มาว่าว่าเป็นลูกเนรคุณบ้าง หรือว่ามาดูถูกว่าพ่อแม่เป็นคนบาป
ลูกนี่ดีเหลือเกิน ไม่ผิดศีล ไม่ทำบาปทำกรรม
แบบนี้ทำให้เกิดความไม่สบายใจ แบบนี้ทำให้เกิดความรู้สึกเหมือนกับว่า
เอ๊ะ เราผิดไปหรือเปล่า เราเนรคุณจริงๆ หรือเปล่า
เพราะว่าพ่อแม่พูดอย่างไร เราก็จะมีความรู้สึกติดอยู่ในใจ ค้างอยู่ในใจแบบนั้น
ทีนี้พอซื้อไปแล้วก็เกิดความรู้สึกว่าเราพลอยผิดศีลไปด้วยหรือเปล่า
คำว่าผิดศีล ต้องทำความเข้าใจนะว่า
มีเจตนาที่จะกินเหล้าเอง รู้ว่านั่นเป็นของมึนเมา
รู้ว่านั่นเป็นยาอี ทำให้สติมันถูกบั่นทอนลง
แล้วเรามีความยินดีที่จะเอื้อมไป พยายามที่จะเอาเข้ามาเสพ
ด้วยการดื่มก็ดี ด้วยการฉีดก็ดี หรือทำอะไรให้มันเข้าสู่ร่างกาย
แล้วเกิดความมึนเมา สติด้อยลงหรือขาดไป
อันนั้นแหละถึงจะเรียกว่าผิดศีล
พอทำสำเร็จแล้ว มีความเมามัน มีความว่าใจถูกย้อม
แล้วเกิดความรู้สึกเหมือนกับว่าพร้อมจะทำอะไรก็ได้ พร้อมจะทำอะไรห่ามๆ ก็ได้
อย่างนี้เรียกว่าครบวงจรในการผิดศีลข้อห้านะครับ ที่ว่าด้วยสุราเมรัย
ส่วนการที่ถูกไหว้วาน หรือบางทีรู้ว่าเป็นของชอบของพ่อแม่อย่างนี้
อันนี้ไม่ใช่พ่อแม่นี่นะ อันนี้เป็นคนอื่นไม่ใช่พ่อแม่นะ เมื่อกี้ผมอาจจะฟังผิดนิดหนึ่ง
คือถ้ากรณีที่เราซื้อให้คนอื่นด้วยความรู้สึกว่าเขาชอบ เราก็เลยซื้อไปฝาก
กับอีกอันคือเขาไหว้วานมา แล้วเราซื้อไป อันนี้น้ำหนักผิดกันนะ
อย่างถ้ารู้ว่าเขาชอบ แล้วเราก็ซื้อให้โดยที่เขาไม่ได้ขอ
อันนี้คือเท่ากับสนับสนุน ส่งเสริม
ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสว่าการส่งเสริมหรือสนับสนุน
ให้ผู้อื่นทำผิด ประพฤติผิดในศีลธรรม
มันมีมลทินแล้ว มันไม่ใช่เรื่องดีแล้ว
แต่ถ้าเขายัดเยียด หรืออย่างที่ผมยกตัวอย่าง
ที่ได้ยินบ่อยที่สุดก็คือว่าคุณพ่อคุณแม่ใช้ให้ไปซื้อ
แล้วเราในฐานะลูกไม่ซื้อไม่ได้ ลำบากใจนะ
ความลำบากใจนี้ ความไม่ยินดี ไม่เต็มใจนี้
ก็ลดทอนมลทินลงมาแทบจะเหลือศูนย์แล้วนะครับ
เหมือนกับเราเป็นเครื่องจักร เครื่องมือ ที่จะช่วยให้ท่านทำสำเร็จ
คือแล้วเรารู้ว่าถึงแม้เราจะไม่ซื้อมา ท่านก็ไปซื้อเองอยู่ดีอะไรแบบนี้
เขาเรียกว่าเราทำไปโดยไม่ได้เจตนาให้เป็นเช่นนั้น
คือใจไม่ได้ยินดี ไม่ได้เต็มใจเลยในการที่จะซื้อเหล้ายาให้กับใคร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพ่อแม่ อะไรต่างๆ
แต่มันจำเป็นเพราะถูกบังคับกลายๆ ถึงเราไม่ซื้อ ท่านก็ไปซื้อเองอยู่ดี
แบบนี้ก็ถือว่าไม่ได้มีส่วนในการให้เกิดการเสพเหล้านั้น อย่างเต็มที่นะครับ
คือไม่ได้มีใจยินดี ไม่ได้ส่งเสริม
ไม่ได้คิดจะให้ใครมาเป็นบาปเป็นกรรม ทำบาปทำกรรม
เราเองประการแรกเราไม่ได้ผิดศีลอยู่แล้ว
ต่อให้เราซื้อมาเพราะรู้ว่าเขาชอบเหล้า แล้วเราซื้อมา
นั่นเราก็ไม่ได้ผิดศีลนะ แต่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ส่งเสริม เป็นผู้สนับสนุนให้เกิดการผิดศีล
ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสว่าไม่ดี
ในที่สุดแล้วเราก็ต้องพลาดเผลอพลั้ง
ด้วยแรงดันของการเป็นผู้สนับสนุนหรือว่าการเป็นผู้ส่งเสริม นี่ก็พูดคลุมๆ ไปเลยนะ
อย่างไม่ว่าจะเป็นการสนับสนุนหรือว่าส่งเสริมให้ทำผิดชนิดใดๆ นะครับ
กรรมนั้นมันจะก่อตัวขึ้นในรูปของแรงดัน
ในอนาคตมันจะกลายเป็นตัวที่ทำให้เรา ผลักดันให้เราเข้าสู่วงการนั้น
หรือว่าเข้าสู่วงโคจรแบบนั้นๆ แบบที่บางที่เลี่ยงยากหรือเลี่ยงไม่ได้นะ
