ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๗๘

 ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๗๘

พฤษภาคม ๒๕๖๔ 

ถ้าทำเว็บไซต์เพื่อเล่นการพนัน จะเป็นบาปไหม

ถาม (๑) – เพื่อนของผมจัดตั้งเว็บพนัน เขาไม่ได้ตั้งค่าความน่าจะเป็นแบบโกง
แต่เหมือนเป็นเจ้าบ้านให้คนได้มาเล่นการพนัน แบบนี้จะเป็นบาปไหมครับ

ตอบ - คือคนที่มาเล่นพนัน คุณรู้อยู่ว่าจิตใจเขาหมกมุ่นแบบไหน
จะเอาๆ ขอกำไรนะ ขอส่วนต่างที่ลงทุนไปหนึ่งบาท จะเอาร้อยบาท อะไรแบบนี้นะ
มากันด้วยความคาดหวังอย่างนี้ทุกคน
มาด้วยความเร่าร้อนใจ อยากได้เงินกลับบ้านเป็นก้อนโตกันทุกคน

ซึ่งจิตแบบนี้คุณรู้อยู่ว่าเป็นจิตที่ไม่ปกติสุข
เป็นจิตที่มีความกระสับกระส่ายกระวนกระวาย
เป็นจิตที่มีความยุ่งเหยิง เป็นจิตที่มีความพร้อมจะมืดบอด
ด้วยความรู้อย่างนี้ ตัวตั้งเป็นอย่างนี้
แล้วคุณยังไปตั้ง ตั้งวงให้เขาเนี่ยได้มา ดึงดูดพวกเขามา
เพื่อคุณจะเอากำไรจากจิตใจจิตวิญญาณที่มอดไหม้แบบนี้
ก็ลองนึกดูว่ามันบาปหรือไม่บาป
อันนี้พูดบรรยายมาให้เห็นหมดแล้ว
แทนที่จะตอบสั้นๆ นะว่าบาปหรือไม่บาปนะ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ถาม (๒) – ลักษณะของการพูดเพ้อเจ้อ เป็นอย่างไรครับ

ตอบ – อย่างถ้าดูเข้ามาที่จิตเนี่ย
มันจะพล่าน มันจะฟุ้ง มันจะเฟ้อ ไม่มีขีดจำกัด
แต่ถ้าหากว่าพูดอย่างมีเป้าหมาย ถึงแม้ว่าจะพูดเล่นพูดหัว
มันก็มีเป้าหมายว่าพูดแค่นี้จบแล้ว หัวเราะแล้ว
ก็ไม่เยิ่นเย้อ ไม่ไปฟั่นเฝือต่อนะครับ
แต่ถ้าเป็นเพ้อเจ้อ มันพูดแบบไม่มีเป้าหมายเลยว่าจะไปจบตรงไหน
รู้แต่ว่าอยากพูดอะไรก็พูด

โดยมากจะใช้กับคนที่คิดพูดอกุศล
อย่างคนอื่นเขาพูดเรื่องดีๆ กัน ก็พูดทะลุกลางป้อง ชักใบให้เรือเสีย
ทำให้เขานึกถึงเรื่องตลกสกปรกอะไรขึ้นมา ทั้งๆ ที่เขากำลังพูดดีๆ กันอยู่
หรือพูดแบบไม่จำกัด จนกระทั่งจิตของเราเนี่ย
ดูที่จิตได้ มันเฟ้อไป มันพล่านไป มันฟุ้งไป
แบบที่หาทางที่จะกลับมานิ่งไม่ได้ สงบไม่ได้ เนี่ยอันนี้คือเพ้อเจ้อ