ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๖๓
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๖๓
ตุลาคม ๒๕๖๓
ทำไมหลังจากนั่งสมาธิแล้วจึงรู้สึกสดชื่นมาก แม้จะนอนน้อยก็ตาม
ถาม (๑) – ดิฉันพบว่าเมื่อนั่งสมาธิ ถึงแม้จะทำให้ต้องนอนดึกมาก
แต่ตื่นเช้ามากลับรู้สึกเหมือนนอนหลับเต็มอิ่ม เกิดจากเหตุใดคะ
ตอบ – อันนี้ถ้าอธิบายเป็นวิทยาศาสตร์
ก็คือสมองอยู่ในภาวะที่มันพักเต็มที่
“พักเต็มที่” โดยนิยามทางวิทยาศาสตร์ หมายความว่าอย่างไร
หมายความว่าสมองนะอยู่ใน...
คลื่นสมองย่านต่ำเนี่ย ย่านสปีด (speed) ต่ำเนี่ย มันเด่นขึ้นมากว่าย่านอื่นๆ นะ
แล้วก็รูปแบบของคลื่นสมองทุกย่านมันมีความเป็นระเบียบ
มันเหมือนกับวงออร์เคสตรา (orchestra) นะ
ที่เครื่องดนตรีทุกชิ้นเนี่ย มันเล่นกันได้อย่างกลมกลืนไพเราะ สมูท (smooth)
อันนี้มันก็เลยเหมือนกับพอสมองเนี่ยเข้าที่นะ
คือทำสมาธิแล้วสมองเข้าที่เนี่ย
สมองมันก็สั่งร่างกายทุกส่วนนะ ให้อยู่ในภาวะสมดุลตามมันไปด้วย
ก็เลยเกิดการสะสม เกิดการรีชาร์จ (recharge) นะ
เกิดการสะสมพลังใหม่ ในแบบที่ทำให้ทุกส่วน
ทุกภาวะในร่างกาย ทุกองคาพยพเนี่ย มันมีความปลอดโปร่ง
ความปลอดโปร่งนี้แหละที่คุณจะรู้สึกได้
ตอนตื่นนอนขึ้นมาอย่างสดชื่นเต็มอิ่มนะครับ
มันมีการหลั่งสารดีๆ ออกมา
มันมีสภาวะกล้ามเนื้อที่เข้าที่เข้าทางนะ ทุกอย่างดีหมด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสภาวะของจิตเนี่ย ที่มันเป็นกุศลมากๆ เนี่ยนะ
มันจะทำให้ความคิดฟุ้งซ่านมันหายไปหมดเลย
มีแต่ความตื่นเต็มในความเป็นกุศลจิตนะครับ
………………………………………………….
ถาม (๒) – เราจะควบคุมมโนกรรมของตนเองได้อย่างไรครับ
ตอบ – คำถามนี้มีมาเรื่อยๆ นะครับ
มโนกรรมจะควบคุมอย่างไรดี
ชอบคิดไม่ดี ชอบคิดลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ชอบคิดอะไรในทางที่มันก่อให้เกิดความรู้สึกว่านรกอยู่ใกล้ตัว
นรกอยู่ตรงหน้า เราจะเผลอพลาดลงไปเมื่อไหร่ก็ได้
เนี่ยความคิดในลักษณะนี้นะ อย่าไปกลัวมัน
ตราบเท่าที่เรารู้นะว่าใจจริงของเราเนี่ย ไม่ได้ผลิตความคิด
ไม่ได้ตั้งใจเอาความคิดพรรค์นี้เนี่ยมาใส่หัวของตัวเองนะครับ
มองว่ามันเป็นภาวะที่เข้ามาเอง
อะไรก็แล้วแต่ที่เข้ามาเอง นั่นคือหลักฐานของความเป็นอนัตตา
อะไรก็แล้วแต่ที่ควบคุมไม่ได้ ไล่ไม่ได้
นั่นก็เป็นร่องรอยหลักฐานของอนัตตาเช่นกัน
ท่องไว้อนัตตา และในที่สุดอนัตตาเนี่ยมันจะคลี่คลายกลายเป็นปัญญา
กลายเป็นสติรู้ว่าความคิดไม่ดี มโนกรรมที่เป็นทุจริตเหล่านั้น
มันเป็นแค่ภาวะหลอก เป็นเหยื่อล่อให้กังวลไปเปล่าๆ นะ
ตราบใดเราไม่ได้ตั้งใจที่จะผลิตความคิด ตราบนั้นไม่ใช่กรรมของเรานะ