ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๕๘
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๕๘
สิงหาคม ๒๕๖๓
หากต้องยกเลิกเงินเดือนพนักงานเพื่อรักษาองค์กรไว้ จะเป็นบาปหรือไม่
ถาม – ถ้าในช่วงโควิดเราจำเป็นต้องยกเลิกเงินเดือนพนักงานอย่างกะทันหันมาก
เพื่อเป็นการรักษาองค์กรไว้ แบบนี้จะเป็นการสร้างอกุศลกรรมหรือไม่คะ
ตอบ – คือมองอย่างนี้นะว่าเราทำอะไรไปทุกอย่างเนี่ย มันเป็นกรรมหมดเลย
แต่เป็นกรรมที่ทำด้วยเหตุผลแบบไหน
ผมจะยกตัวอย่างง่ายๆ นะ
อย่างพระพุทธเจ้าท่านเคยใช้ให้พระอานนท์ไปเอาน้ำ
เพราะท่านกระหายนะครับ ตอนนั้นเนี่ยเดินทาง
คือสภาพสังขารของท่านแทบจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ
เพราะกำลังจะเสด็จไปดับขันธ์ปรินิพพานนะครับ
ทีนี้ระหว่างทางท่านกระหายน้ำมาก
ก็เลยใช้พระอานนท์เนี่ยไปช่วยเอาน้ำจากแม่น้ำที่ไหลอยู่ไม่ไกลนะ
พระอานนท์ไปรอบแรก ท่านเห็นว่าน้ำขุ่น ท่านก็เลยบอกว่าสงสัยฉันไม่ได้
ท่านไม่อยากให้พระพุทธเจ้าฉันน้ำที่ไม่สะอาด
พระพุทธเจ้าก็ตรัสว่าไปเอาอีกทีหนึ่ง คราวนี้สะอาดแล้ว รับรอง
คือพระอานนท์ไปถึงก็น้ำก็ใสขึ้นแล้วจริงๆ
กลับมาท่านก็บอกว่านี่เป็นพุทธานุภาพแน่ๆ เลย
คือน้ำเพิ่งขุ่นอยู่หยกๆ เนี่ย เห็นชัดเจนว่าขุ่นไปหมดนะ
ตอนนี้กลายเป็นใสไปได้
พระพุทธเจ้าตรัสว่าอันนี้ไม่ใช่พุทธานุภาพ
แต่เป็นวิบากเก่าของท่านเอง
ท่านเคยเป็นเจ้านายของวัวนะ เป็นคนเลี้ยงวัว
แล้วเหมือนกับวัวเนี่ยหิวน้ำ
ท่านเห็นว่าตรงนี้น้ำขุ่น เดี๋ยวไปน้ำข้างหน้าดีกว่า
ก็เลยพาวัวไปข้างหน้า ไม่ให้ได้มันกินน้ำนะ
แล้วเสร็จแล้วพอไปถึงช่วงที่น้ำใสเนี่ย วัวก็ได้กินน้ำสมใจ
เนี่ยอันนี้ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้นะ
ดูเหมือนเป็นกรรมเล็กกรรมน้อยเนี่ยนะ
คือเราเห็นได้เลยว่าอะไรๆ ที่เรานึกว่ามันไม่ใช่กรรมเนี่ย มันใช่หมดเลย
คือที่เป็นความตั้งใจของเรานะ
จะประสงค์ดี จะประสงค์ร้ายอะไรก็แล้วแต่เนี่ย มันเป็นกรรมทั้งหมด
แต่เราไม่สามารถที่จะทำดีได้ตลอดเวลา
นี่เป็นเงื่อนไขที่น่ากลัวของสังสารวัฏนะ
คือมันเป็นไปไม่ได้ รู้ทั้งรู้ว่าไม่ดี เรื่องบางเรื่องนะ
มันก็ไม่มีทางที่จะทำให้ดีไปกว่านั้น
แต่ขอให้ตั้งใจไว้ในจุดที่ดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ก็แล้วกันนะ
คือไม่ต้องไปกังวลหรอกว่านี่เราทำบาป ทำอกุศลไปหรือเปล่า เราทำอะไรไป
เนี่ยอย่างอันนี้ ถ้าเราเป็นคนตัดสินใจเรื่องเงินเดือนอย่างนี้นะ
วันหนึ่งเราก็อาจไปได้รับผล
ในแบบที่ถูกคนอื่นตัดสินเรื่องเงินเดือนเข้าเหมือนกัน
ไม่รู้อาจชาตินี้หรือชาติไหนนะ
แต่ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ตรงนี้
คุณจะได้เห็นว่าข้อจำกัดของการเดินทางไปในสังสารวัฏ
ก็คือไม่มีใครสามารถทำกุศลกรรมได้อยู่ตลอดเวลา
แม้กระทั่งว่าเราหวังดีแล้ว
บางทีเนี่ยมันก็อาจจะไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครบางคน
แล้วมันก็อาจมีผลย้อนกลับมา เป็นความเดือดร้อนให้เราเช่นกัน
แต่ถ้าหากว่าใจโดยหลักของเรานะ
ตั้งไว้ในทางกุศล ตั้งไว้ในทางดี ปรารถนาดี
คิดอนุเคราะห์คนอื่นเป็นหลัก
ก็ขอให้เชื่อว่า เส้นทางของเราจะเป็นเส้นทางที่ได้รับการอนุเคราะห์โดยมาก
ไม่ใช่เป็นเส้นทางที่ได้รับการเบียดเบียนบ่อยๆ นะ
