ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๕๒

 ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๕๒

พฤษภาคม ๒๕๖๓ 

ควรเจริญสติอย่างไร จึงจะทำให้เป็นคนมีวิสัยทัศน์

ถาม – ผมควรจะภาวนาอย่างไร จึงจะทำให้เป็นคนมีวิสัยทัศน์ครับ

ตอบ - อันนี้เป็นคำถามแบบโลกๆ ที่หลายคนอาจจะอยากรู้นะครับ
บอกว่าจะภาวนาอย่างไร ให้เป็นคนมีวิสัยทัศน์
คำว่า "วิสัยทัศน์" นี่ก็น่าจะหมายถึงเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม
แล้วก็มองเห็นอะไรตามจริง
มองเห็นอะไรได้ดีกว่าคนอื่นเขา อะไรทำนองนี้เนี่ยนะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับอนาคต
เรื่องเกี่ยวกับรู้เหตุรู้ผลนะครับ ว่าอะไรดีอะไรควร
ก็ง่ายๆ เลยนะการภาวนาเนี่ย
พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าเป็นเหตุให้เกิดปัญญาอยู่แล้ว

แม้แต่อย่างมีคนไปถามพระสารีบุตร ซึ่งเป็นอัครสาวกฝ่ายขวานะครับ
คือเป็นผู้ทรงปัญญา มีปัญญามาก
เป็นสองรองก็แต่พระพุทธเจ้าเท่านั้นเนี่ยนะ
พระสารีบุตรท่านก็ตอบว่าถ้าอยากฉลาดแบบเราก็ให้ดูนะ
ว่าจิตเนี่ยมันต่างกันอย่างไร สังเกตให้ออกนะ
จิตฟุ้งซ่านต่างกับจิตสงบอย่างไร
จิตมีราคะต่างจากจิตไม่มีราคะอย่างไร
พอมีโทสะ จิตมีโทสะ เอ้า เห็นเข้ามาแป๊บหนึ่ง ๒-๓ ลมหายใจ
ต่อมาโทสะหายไปจากจิต เหลือแต่จิตว่างๆ จากโทสะอย่างนี้
เปรียบเทียบจิตแบบนี้เก่งๆ เท่านี้ก็มีปัญญา มีวิสัยทัศน์ได้

หรืออย่างถ้าไปถามพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าก็อาจตรัสตอบมาเป็นสูตรสำเร็จนะ
บอกว่าเจริญกายคตาสติให้มากนะ
จะเป็นผู้มีปัญญา มีปฏิภาณ มีวิสัยทัศน์ มีอะไรแบบที่คุณถามนั่นแหละ
นั่นเพราะอะไร เพราะว่าผู้ที่สามารถรู้ทัน ภาวะของกายใจได้อยู่เรื่อยๆ
มีสมาธิเนี่ย มันมีความรู้มีความเข้าใจออกมาจากภายในนะ
คือไม่ถูกห่อหุ้ม จิตไม่ถูกปิดบังด้วยโมหะ
พอจิตห่างจากโมหะไปเนี่ย
ก็เหมือนคนที่ทะลึ่งพรวดขึ้นมาเหนือน้ำนะ
จากเดิมที่เห็นอะไรแค่พร่าเลือนใต้น้ำเนี่ย
กลายมาเป็นเห็นอะไรแจ่มชัด เห็นท้องฟ้ากว้าง
เนี่ยทัศนวิสัยมันเปิดกว้าง จากการที่มีดวงตาเห็นชัด มีจิตที่แจ่มกระจ่าง
นี่ตัวนี้แหละที่ทำให้มีวิสัยทัศน์
ถ้าภาวนาถูกทาง พูดง่ายๆ นะภาวนามาให้ถูกทาง
วิสัยทัศน์จะตามมาเอง