ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๔๕
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๔๕
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓
นั่งสมาธิทุกวัน แต่ทำไมยังมีความโกรธ
ถาม – ดิฉันนั่งสมาธิทุกวัน แต่พบว่าตนเองยังโกรธเพราะคำพูดของผู้อื่นได้อยู่
แบบนี้ควรทำอย่างไรดีคะ
ตอบ – ไม่ว่าจะนั่งสมาธิหรือเจริญสติไปแค่ไหนเนี่ย
ทุกคนก็ยังมีความโกรธ
ยังมีความรู้สึกถูกกระทบกระทั่งจากคำพูดได้ทั้งนั้นแหละ
เพียงแต่ว่าเราต้องมีความเข้าใจนะ
เพื่อที่จะฝึกอย่างครอบคลุมเนี่ย
เราต้องเห็นนะครับว่าเวลาที่ถูกกระทบ แล้วมันยังเคืองอยู่นะ
มันยังมีความรู้สึกเป็นฟืนเป็นไฟได้อยู่
เนี่ยเห็นไปตามจริง อย่าไปเห็นตามอยาก
ว่าปฏิบัติสมาธิแล้วเราจะต้องไม่โกรธ
แบบนั้นเนี่ยเป็นความเข้าใจที่ผิด
ความเข้าใจที่ถูก ที่เป็นสัมมาทิฏฐิ
คือเราจะยังโกรธต่อไปเรื่อยๆ จนตาย
ยกเว้นแต่ได้บรรลุอนาคามิผลขึ้นไป
ถ้าเป็นพระอนาคามีแล้วเนี่ยไม่มีเรื่องกระทบกระทั่งจิตใจแล้วนะ
ต่อให้มีอะไรขัดเคืองทางหู ขัดเคืองทางตาเนี่ย
มันก็ขัดเคืองแค่ที่หูตา แต่จะไม่กระทบจิตไม่กระทบใจ
มันก็เลยไม่เกิดอาการเป็นฟืนเป็นไฟอะไรขึ้นมา
ต้องเป็นพระอนาคามีเท่านั้น
พระโสดาบัน พระสกทาคามี ยังโกรธได้อยู่
เพราะฉะนั้นถ้าหากว่าเราเพิ่งเริ่มปฏิบัติ
อย่าเพิ่งไปเหมาว่านั่งสมาธิแล้ว แล้วจะไม่โกรธอีก