ดังตฤณวิสัชชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๔๐

 ดังตฤณวิสัชชา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๔๐

พฤศจิกายน ๒๕๖๒  

ทำบุญร่วมกันกับคนรักอย่างสม่ำเสมอ แต่ทำไมยังแยกทางกัน

ถาม – ผมกับคนรักทำบุญร่วมกันมาก็มาก
ที่ผ่านมาก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกันตลอด แต่สุดท้ายกลับเลิกกัน
แบบนี้แปลว่าการทำบุญร่วมกันมากๆ ไม่ได้รับประกันว่าชีวิตคู่จะยืนยาวใช่ไหมครับ

ตอบ – อันนี้เนี่ยนะคุณต้องเข้าใจว่า ที่คุณพูดถึงบุญเนี่ย มันเป็นบุญใหม่นะ
แต่กรรมเก่าบาปเก่าเนี่ย คุณไม่รู้ว่าเคยทำอะไรกันมาบ้าง
แล้วไม่ต้องพูดถึงเรื่องบาปก็ได้ พูดถึงเรื่องความเข้ากันได้
พูดถึงเรื่องปัจจัยที่จะทำให้อยู่ด้วยกันรอด
มันไม่ใช่มีแค่ความรัก มันไม่ได้มีแค่ใจที่ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
มันมีเรื่องญาติ มันมีเรื่องเพื่อน มันมีเรื่องดวงชะตาที่คาดไม่ถึงนะ
มันมีอะไรๆ อีกหลายอย่าง
ที่เป็นองค์ประกอบของการผูกมัดกันระหว่างคนสองคนนะครับ

อย่าไปมองแค่ว่าคุณทำบุญใหม่มาด้วยกันแล้วมันจะไปได้รอด
หรือน่าจะ เนี่ย ต้องไปเจอกันใหม่ เป็นเนื้อคู่กันอีกอะไรแบบนี้
เรื่องของบุญเรื่องของบาปเราทำกันมาอนันตชาติเนี่ย
มันซับซ้อนเหลือเกินนะครับ
ชีวิตนี้เป็นแค่ชีวิตเดียวในอนันตชาติ ในหลายโกฏิหลายล้านชาติ
เราเห็นแต่สิ่งที่เราทำอะไรดีๆ มาด้วยกัน
แต่ไม่เห็นตอนที่ไปช่วยกันทำอะไรร้ายๆ ใส่คนอื่นนะ
เราไม่เห็นว่าเคยทะเลาะเบาะแว้ง เคยสาปแช่งกัน
เคยปฏิญาณว่าจะไม่เจอกันอีกมากี่ครั้ง
เราเห็นแต่ว่าเรามาอยู่ด้วยกันด้วยดีแล้วก็ช่วยกัน
อันนี้คุณไม่บอกด้วยซ้ำว่าเลิกกันด้วยเหตุอะไรนะ

สาเหตุของการเลิกกัน จำไว้เลยนะ
บางทีเนี่ยเป็นเรื่องของเหตุปัจจัยตามสมควร
ไม่ใช่ว่าคุณมีบุญมาด้วยกันไม่มากพอนะครับ