ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๘๗

ถาม - เคยมีพระท่านบอกไว้ว่าทำบุญหรือทานกับพระท่าน แล้วให้อธิษฐานว่า "นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ " ไม่ทราบว่าควรหรือไม่อย่างไรครับ?

ที่โบราณาจารย์ท่านให้อธิษฐานว่าสังฆทานนี้
จงเป็นพลวปัจจัยแก่การเข้าถึงนิพพาน
ไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอนครับ
และหากกำหนดจิตอธิษฐานจริง ก็ต้องได้ผลแน่...แต่อาจช้าหน่อย

โดยปกติจิตสังสารสัตว์จะสร้างภพขึ้นมาด้วยความคิดเสมอ
แม้อธิษฐานขอไปให้ถึงนิพพานก็เหมือนกัน
นิพพานในจิตที่ถูกห่อหุ้มด้วยอวิชชา
ยังไงๆก็ยังคงเป็นภพหนึ่งที่จิตสร้างขึ้นมาด้วยความไม่รู้
แค่บอกว่า "ขอให้ได้ถึง..." จะตามหลังมาด้วยอะไรก็แล้วแต่
ล้วนแล้วแต่เป็นภพ เป็นสิ่งลี้ลับ เป็นสิ่งมองไม่เห็น
เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งทั้งสิ้น

ต่อเมื่อคำว่า "นิพพาน" ได้รับความเข้าใจอย่างถูกต้อง
ว่าคือการพ้นจากการมีรูป มีนาม มีความปรุงแต่ง
ซึ่งจะพ้นได้ ก็ด้วยการปล่อยความยึดมั่นถือมั่น
ทั้งหยาบและละเอียดออกจากใจให้หมด

ถ้าชาวพุทธมาได้ถึงทิฏฐิอันเป็นสัมมานี้
แล้วอธิษฐานถวายสังฆทานเพื่อเป็นปัจจัยแก่นิพพาน
จะทำให้จิตเล็งทิศทางเป้าหมายได้ถูกต้อง
เป็นผลให้เกิดพลังอันเป็นปัจจัยอย่างถ่องแท้ไปด้วย

เห็นจิตที่ถูกผูกกับสมบัติ เป็นจิตที่ถูกล่ามด้วยโซ่ตรวน
เห็นจิตที่ปล่อยสมบัติให้ผู้ชี้ทางออก เป็นจิตที่เริ่มแก้โซ่ออกทีละเส้น ทีละลำดับ
เข้าถึงความรู้สึกปล่อยวาง เป็นอิสระ มีปีติสุข
อันเกิดจากการให้ การจ่ายออก การไม่เอาไว้
การไม่หวง การทำลายความตระหนี่
ก็นับเป็นปฐมบทของการไปถึงนิพพานของแท้
โดยเฉพาะทำกับเนื้อนาบุญอันประเสริฐของพวกเรา
ก็ยิ่งให้ผลไพศาล เร่งให้เกิดผลลัพธ์ผลเร็วยิ่งๆขึ้น

ธรรมทานของพวกเรา
ก็นับเป็นนิพพานะ ปัจจโย โหตุ เหมือนกันนะครับ