ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๓๒

 ดังตฤณวิสัชชา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๓๒

กรกฎาคม ๒๕๖๒  

จะทราบได้อย่างไรว่าจิตของตนเป็นกุศลหรืออกุศล

ถาม – จะทราบได้อย่างไรว่าจิตของเราเป็นกุศลหรืออกุศลครับ

ตอบ - เอาง่ายๆ เลย ถ้ามีความรู้สึกสบาย มีความรู้สึกโปร่งโล่ง
มีความรู้สึกว่าคิดอ่านอะไรได้ชัดเจนนะ
มันมีความสว่าง มันมีความตื่น
มันมีความรู้สึกว่ามีแต่ผลดีทั้งฝ่ายเราทั้งฝ่ายเขา มีผลดีกับโลก
อันนี้คือฝ่ายกุศล
แต่ถ้าหากว่ามันมีความมุ่งร้าย
มันมีความรู้สึกว่าเดี๋ยวเถอะได้เห็นฤทธิ์กัน
เดี๋ยวเถอะใครบางคนจะเดือดร้อนเพราะเรานะ
สมกับที่เขาทำให้เราเดือดเนื้อร้อนใจ แบบนี้อกุศลนะครับ

พระพุทธเจ้าจำแนกให้สังเกตง่ายๆ จากการเจริญสตินะ
ว่าจิตเนี่ยมีทั้งราคะ มีทั้งโทสะ มีทั้งโมหะ
โมหะเนี่ยอาจจะดูยากหน่อย
ตอนที่คุณรู้สึกทับๆ ตอนที่คุณรู้สึกเหมือนกับว่าหลงตัว
ตอนที่คุณรู้สึกว่าใจมันหนักๆ แล้วก็คิดอะไรแบบไม่ดีอยู่เรื่อยๆ
อันนั้นน่ะโมหะนะครับ

แต่ถ้าหากว่าเราจะจับจุดกันง่ายที่สุดนะ
ในยุคนี้สมัยนี้ก็ลองดูโทสะนั่นแหละ
ลมหายใจไหนมีโทสะ ลมหายใจไหนโทสะหายไปจากใจเรา
ดูไปเรื่อยๆ เล่นๆ แบบนี้เนี่ย
มันก็จะเข้าใจขึ้นมาเองว่าอย่างนี้เป็นอกุศลจิต อย่างนั้นเป็นกุศลจิต
อย่างนั้นคืออะไร อย่างนั้นคือตอนที่จิตเนี่ยมันโปร่งโล่ง
ไม่คิดเบียดเบียนแล้ว ไม่เหลือโทสะแล้วนั่นเองนะครับ