ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ - ฉบับที่ ๓๒๙

 ดังตฤณวิสัชชา ฉบับเปิดกรุ ฉบับที่ ๓๒๙

มิถุนายน ๒๕๖๒

จะฝึกจิตให้นิ่งได้อย่างไร 

ถาม – จะฝึกจิตของเราให้นิ่งได้อย่างไรคะ 

ตอบ - อย่าไปเอาความนิ่ง เพราะถ้าถามแบบนี้แสดงว่าไม่นิ่งนะ
แล้วถ้าไม่นิ่ง ไปพยายามไปทำให้มันนิ่ง มันนิ่งไม่ได้หรอก
มันกลายเป็นยิ่งไม่นิ่งเข้าไปใหญ่
เพราะว่าจะมีความอยากมาทำให้เราเนี่ยนะกระเพื่อม
ความอยากจะนิ่งคือแรงดันให้กระเพื่อมชนิดหนึ่ง
คือคลื่นใต้น้ำชนิดหนึ่ง หรือว่าคือลมพายุภายนอก
ที่จะมาพัดให้ผิวน้ำเนี่ยมันกระจัดกระจาย
ไม่สามารถที่จะอยู่ในความสงบนิ่งได้ 

แต่ถ้าหากว่าเราตั้งใจว่าจะฝึกเห็นความไม่เที่ยงของจิต
บางทีจิตก็กระเพื่อมไหวขึ้นมา บางทีจิตก็สงบระงับลงไป
โดยยังไม่ต้องทำอะไรเนี่ย
แค่สังเกตว่าในแต่ละลมหายใจ
บางลมหายใจก็รู้สึกนิ่ง บางลมหายใจก็รู้สึกฟุ้งกระเพื่อม
บางลมหายใจก็รู้สึกซาๆ มัวๆ ขุ่นๆ บางลมหายใจก็รู้สึกสดใส
เนี่ยมันไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมสักอย่างเดียวในแต่ละลมหายใจ

สังเกตไปอย่างนี้ สังเกตจิตไปอย่างนี้
ในที่สุดจิตจะปรากฏว่า เออ เนี่ยมันไม่เที่ยง ไม่สามารถบังคับควบคุมได้
ไม่ใช่สามารถที่จะเอาให้ได้อย่างใจว่าจงนิ่งอยู่ตลอดเวลา
บางทีมันก็นิ่ง บางทีมันก็ไม่นิ่ง
เห็นได้ในแต่ละลมหายใจอยู่ชัดๆ โต้งๆ เลยนะครับ